Deze DIN-norm beschrijft de waterdampdoorlaatbaarheid van verven
DIN EN 1062-1 regelt het gebied van waterdampdoorlaatbaarheid voor muurcoatings. Het verdeelt de kleuren in drie verschillende niveaus van doorlaatbaarheid, zoals blijkt uit de volgende tabel:
| Permeabiliteit | Sd-waarde (meter) | Waterdampdoorlaatbaarheid / uur en vierkante meter |
|---|---|---|
| laag | > 1.4 | <0,6 g |
| medium | 0,14 - 1,4 | 0,6 - 6 g |
| hoog | <0,14 | > 6 g |
Hoe open voor diffusie zijn emulsieverven?
Emulsieverven worden beschouwd als filmvormende verven; alleen zeer fijne waterdruppeltjes dringen door hun oppervlak. De gemiddelde Sd-waarde ligt rond de 0,5, d.w.z. in het middenbereik. Slechts enkele emulsieverven worden als zeer doorlatend beschouwd.
Natuurlijke kalk- en lijmverven lopen gewoon voorop op dit gebied, hun Sd-waarden liggen tussen 0,02 en 0,05: ver onder de emulsieverven.
Wil je dus echt ademende wanden, dan kun je de genoemde natuurlijke kleuren gebruiken, bij voorkeur direct geverfd op een dampdoorlatende pleister. Omdat behang, dat meestal als basis dient voor emulsieverven, vaak de diffundeerbaarheid van de muren vermindert!
Ook bij wanden met open poriën is ventilatie noodzakelijk!
Diffusie-open wanden bieden geen verlichting bij regelmatige ventilatie, omdat binnen normaal zoveel vocht wordt afgegeven dat het zich in het ergste geval in de wanden verzamelt en daar tot schimmel leidt.
Als je een echt gezond binnenklimaat wilt creëren, moet je de ramen meerdere keren per dag openzetten voor krachtige ventilatie of een automatisch ventilatiesysteem creëren.
tips en trucs
Let bij het kopen van emulsieverven vooral op de dekking! Voordelige verven moeten vaak in meerdere lagen worden geverfd om echt te bedekken: dat doet dan het prijsvoordeel teniet.
