Inbraakbeveiliging voor de deur »Welke maatregelen zijn nuttig?

Beveiligingsklassen van deuren

Voor deuren gelden net als voor ramen bepaalde weerstandsklassen voor inbraakbeveiliging. Een kort overzicht van de belangrijkste klassen vindt u in onderstaande tabel:

Weerstandsklasse	Omschrijving
RC 1 N	beperkte en lage basisbescherming, niet voldoende
RC 2	3 minuten weerstand tegen eenvoudig gereedschap
RC 3	5 minuten bescherming tegen koeienpoot en soortgelijk gereedschap
RC 4	10 minuten bescherming tegen beitels, hamers en beitels, accuboormachines
RC 5	15 minuten bescherming tegen elektrisch gereedschap (boormachine (92,95 € bij Amazon *), decoupeerzaag, flex)
RC 6	20 minuten bescherming tegen krachtig elektrisch gereedschap

RC 2 is de onvoorwaardelijke aanbeveling van de veiligheidsautoriteiten voor alle deuren naar het huis in de privésector. Bij een verhoogd risico of bij deuren die erg ongunstig zijn, kan een hogere beschermingsklasse worden gebruikt - RC 3 is echter in bijna alle gevallen voldoende (op enkele uitzonderingen na).

Opmerking over de algehele constructie

Deuren moeten altijd worden gezien als een samenhangende, functionele eenheid. Zelfs als sommige onderdelen erg taai zijn, geldt dat niet voor de deur als geheel. Het is slechts zo robuust als het zwakste punt in zijn totale constructie.

Een certificering en classificatie volgens een bepaalde weerstandsklasse zorgt ervoor dat de deurconstructie als geheel geen zwakke punten heeft. Zo moet een deur meestal evenveel druk kunnen weerstaan ​​aan de zijde van het scharnier als aan de zijkant van de sluitplaat. Alleen wanneer dat het geval is, kan de deur niet gemakkelijk worden geopend. Men spreekt hier wel eens van de "slotzijde" en de "bandzijde".

Deurkozijnen en deurbladen

Het deurkozijn moet ook voldoende stabiel zijn (verbinding met het metselwerk). Ook de sluitplaten worden in het metselwerk verankerd, evenals de scharniersloten aan de tegenoverliggende zijde van de deur (scharnierzijde).

Voor het deurblad wordt minimaal 40 mm massief hout aanbevolen. Alleen als een toegangsdeur zo massief is, is deze ook daadwerkelijk bestand tegen inbraakpogingen.

Procedure overtreders in het geval van deuren

Deuren als doelen

Deuren zijn zelden het doelwit van aanvallen in eengezinswoningen. In meer dan 80% van alle gevallen gebeurt de toegang voornamelijk via ramen en openslaande deuren. Daarom is het bij eengezinswoningen des te belangrijker om de ramen op alle verdiepingen te beschermen. In veel gevallen zijn toegangsdeuren nog steeds het doel, zij-toegangsdeuren iets minder vaak (slechts ongeveer 5% van de gevallen).

Bij meergezinswoningen ziet het er heel anders uit. Terwijl de verdeling van appartementen op de begane grond ongeveer gelijk is aan die van een eengezinswoning, is in ruim 90% van de gevallen de toegangsdeur van het appartement het doelwit van de daderaanval op hogere verdiepingen. Het beveiligen van de deur heeft hier de hoogste prioriteit.

Procedure voor deuren

In de overgrote meerderheid van de gevallen wordt getracht de toegangsdeur open te wrikken of open te breken, hetzij met eenvoudig gereedschap (hoofdprocedure), hetzij met kracht op de slotzijde. Alleen op plaatsen waar de deur niet op slot maar alleen gesloten was (in ieder geval in 11% van de gevallen) kan de dader gemakkelijk en zonder schade het huis binnenkomen met behulp van de bekende "flipperkastmethode" (creditcard of iets dergelijks).

Het knoeien met de slotcilinder (eraf trekken, open boren, openbreken) is tegenwoordig zeldzaam - zo wordt de deur in minder dan 5% van de gevallen gebroken.

Methoden als (lock) picking (met speciale, dunne pennen) of het werken met key blanks die je hebt meegebracht, behoren meer tot de wereld van tv-gangsters. In de praktijk werkt een inbreker tegenwoordig bijna nooit zo.

Beschermingsvereisten

Verreweg de belangrijkste bescherming voor deuren is de bescherming tegen openwrikken en openschuiven. Daarnaast speelt ook de beveiliging van de slotcilinder een bepaalde rol.

Omdat deuren echter altijd als een geheel moeten worden gezien en elk zwak punt in de deurconstructie het openwrikken vergroot, moet altijd de hele deur in het oog worden gehouden om voldoende veiligheid te verkrijgen.

Aanbevolen minimumvereiste voor deuren (voor montage achteraf)

Hoewel ramen vaak kunnen worden beschermd met een eenvoudig inbraakwerend rooster, is dit bij deuren veel gecompliceerder. Indien de minimale bescherming niet reeds voorzien is, worden de volgende basiselementen aanbevolen voor een deur (zie tabel, met de daarbij behorende norm of beschermingsklasse).

Component	standaard-
Cilinderslot (insteekslot) met meerpuntssluiting	DIN 18251, vanaf klasse 3, haakschommel
Profielcilinder	DIN 18252, cilinderklasse 1 (= 21) of 2 (= 82) met boorbescherming (BS)
Beveiligingsmontage	DIN 18257, weerstandsklasse ES 2 of ES 3, cilinderafdekking als trekbeveiliging (ZA)
minstens 4 bevestigingsmiddelen voor de riem met behulp van grijphaken aan de achterkant	geen norm
Valslot	geen norm
Deuropening slot	geen norm
Kijkgat	geen norm, alleen groothoekspionnen met een gezichtsveld van minimaal 180 °

Houd er echter altijd rekening mee dat een achteraf aangebrachte deur niet betrouwbaar een hoge inbraakbeveiliging kan bieden omdat deze niet kan worden getest. Alleen met een nieuwe deur die correct is geplaatst, bent u zeker van de inbraakwerende werking.

Mogelijke aanvullende waarborgen

Deze omvatten bijvoorbeeld:

• Dwarsstaven en gepantserde staven
• Extra sloten
• Bar sloten

Zorg ervoor dat alle achteraf te monteren onderdelen zijn gecertificeerd volgens DIN 18104, deel 1. Dergelijke achteraf aangebrachte zekeringen (behalve zij-toegangsdeuren) bieden onder geen enkele omstandigheid voldoende bescherming. Bovendien mislukken veel van dergelijke replica-zekeringen regelmatig in tests, zoals bij Stiftung Warentest.

In dit artikel leest u ook meer over achteraf inbouwen.

tips en trucs

Houd er rekening mee dat er hoge subsidies zijn voor de plaatsing van inbraakwerende deuren of voor bepaalde retrofits. Bij een huurappartement heb je de schriftelijke toestemming van de verhuurder nodig voor alle werkzaamheden die de structuur van het gebouw veranderen. Ook voor huurappartementen moet u zelf de kosten dragen; de verhuurder is niet verplicht tot zekerheidstelling.