Vier basisvormdelen
Aambeeldvormen zijn gebaseerd op de delen van het werk die erop worden verwerkt. Een meervoudig gebruik maakt de veelzijdigheid mogelijk. Hoe meer verschillende hoeken en rondingen er zijn, hoe gemakkelijker het is om werkstukken precies in de gewenste vorm te brengen.
Het eigenlijke werk en werkvlakken bestaan uit vier aambeelddelen. Het bovenste draagvlak wordt het aambeeldspoor genoemd. De twee taps toelopende en taps toelopende uiteinden van het web aan de voorkant zijn de hoorns. Ze kunnen rechthoekig of afgerond zijn. Een zogenaamd aambeeld is een lateraal uitstekende spoorneus. Het compressieaambeeld is een extra blok dat aan de zijkant van het ondervoetgedeelte is bevestigd.
Aambeeld en werkstukvormen
De combinatie van alle elementen is geschikt voor de universele werkplaats. Typische aambeeldvormen bestaan uit een eenzijdige ronde hoorn. Aan de andere kant eindigt de hoorn in een driehoekige vorm. De gewichtsverhouding tussen de hoorns en het middengedeelte moet zo worden gekozen dat een veilige stand is gegarandeerd, zelfs wanneer de buitenranden en uiteinden van de hoorns zwaar worden belast. Veel aambeelden hebben vrijdragende voeten om de stabiliteit te vergroten.
De aambeeldvormen zijn natuurlijk voornamelijk gemaakt voor het smeden met hete of gloeiende metalen. Door de verschillende bevestigings- en plaatsingsopties en hoeken kan elk vormbaar materiaal worden verwerkt. De klassieke vormen die mogelijk zijn gemaakt voor werkstukken zijn:
- Afrondingen en curven
- Knikcomponenten met selecteerbare knikhoeken
- Rechthoekige knikken
- Bevestiging en verbindingen door klinken
- Productie van trechtercursussen
Veerkracht en weerstand
Een aambeeld is meestal gemaakt van zwaar ijzer en heeft verharde oppervlakken. Daarom dient het als basis voor alle vormveranderingen die met grote kracht worden uitgevoerd. Meestal wordt het werkstuk bewerkt met een hamer. Daarom moeten vooral de uiteinden van de hoorns een onbreekbare weerstand kunnen bieden aan de slagen.
tips en trucs
U moet rekening houden met de krachtwerking op de werkomgeving, zowel bij het bouwen van een aambeeld als bij het zelf bouwen of bij gebruik van een aambeeldachtig werkoppervlak als alternatief. Een bruikbaar aambeeld weegt minstens honderd kilogram.
