De keuze is alleen binnen beschikbaar
Klei is niet geschikt als buitenpleister vanwege de gevoeligheid voor spatwater. In veel gevallen kan het materiaal vrij worden gekozen uit de soorten binnenpleister. Naast smaak zijn verwerkbaarheid, kamertype en de gewenste effecten op binnenklimaat en lucht een beslissingscriterium.
Kleipleister kan veel vocht opnemen, maar bereikt zijn grenzen bij direct spatwater, bijvoorbeeld in een vochtige ruimte. Het kan niet altijd worden gebruikt als binnenpleister in de kelder, omdat het geen uitbloeiingen en schimmel kan verdragen. Kalkpleister kan hier ook worden gebruikt vanwege de ondergrond of zijn alkalische eigenschappen.
Voor- en nadelen van de twee soorten gips
Voordelen van kleipleister
- Zachte pleister, kan ook op hardere pleister (kalk / cement) worden aangebracht
- Bindt geur en verontreinigende stoffen uit de ruimtelucht
- Vertegenwoordigt een reservoir met een groot volume voor luchtvochtigheid
- Is gemakkelijk te herstellen
- Kan hergebruikt worden
- Bevat geen ingrediënten die schadelijk zijn voor de gezondheid en het milieu
- De grondstof is goedkoper dan kalk
Nadelen van kleipleister
- Niet spuitbaar, hooguit oprolbaar
- Loopt risico op opspattend water
- Houdt niet vast aan uitbloeiingen en zout metselwerk
- Breekt snel uit bij het boren van gaten in de muur
- Klampt zich alleen vast aan de grond en maakt geen verbinding
Voordelen van kalkpleister
- Kan worden geïnjecteerd
- Alkalische omgeving doodt ziektekiemen en sporen
- Aan de buitenzijde en bij opspattend water met cement te spannen
- Bindt luchtvochtigheid in gemiddelde sterkte
- Standaard is het voor veel bouwbedrijven de goedkoopste stukadoorsoplossing
- Kan worden uitgevoerd als kraspleister
- Hecht chemisch aan het substraat
Nadelen kalkpleister
- Harde pleister, kan niet worden aangebracht op een zachtere pleister (gips / klei)
- Is schadelijk voor de gezondheid tijdens de verwerking
- Alleen af te voeren als bouwpuin en niet gerecycled
tips en trucs
Er zijn geen verschillen tussen de twee binnenpleisters wat betreft oppervlakte-ontwerp en kleur. Beide kunnen worden gekleurd door toevoeging van pigmenten of een dun laagje kalk- of kleiverf.