Overeenkomsten en verschillen tussen kalk en klei
Leempleister en kalkpleister zijn minerale pleisters die enkele eigenschappen gemeen hebben. Ze zijn diffuus en kunnen vocht opnemen en afgeven. Zowel zuiveren de lucht als vuildeeltjes worden "opgesloten".
Een van de verschillen tussen pleisters is hun hardheid. Een leempleister is zachter dan een kalkpleister en moet daarom altijd als afwerkingspleister worden aangebracht. Als kalkpleister als hardere afwerkingslaag wordt aangebracht, is scheuren bijna onvermijdelijk. Door zijn alkaliteit doodt kalk organisch vuil zoals ziektekiemen en sporen. Klei kan gaan schimmelen.
Leempleister en andere materialen
Bij sommige constructies is vocht in het metselwerk niet te voorkomen. Kelders en sommige buitenmuren worden vaak aangetast door stijgend water en de bijbehorende zouten. Kleipleister houdt onder deze omstandigheden niet stand. Het aanbrengen van kalkpleister lost het probleem op.
De drie gangbare soorten binnenpleister zijn als volgt compatibel met leempleister:
- Kalkpleister kan zonder problemen gecombineerd worden met leempleister, maar moet wel opgeruwd worden zodat het leempleister blijft zitten
- Kleipleister op gipspleister houdt niet en de twee materialen kunnen niet "met elkaar overweg"
- Kalkcementpleister kan in beperkte mate worden afgedekt met leempleister. Het hangt af van de evenredige mengverhouding
In ieder geval moet de basispleister volledig droog zijn voordat de klei-toppleister wordt aangebracht. De opbouwhoogte van de pleister mag niet hoger zijn dan die van de pleister. Tien tot 15 millimeter voor elke laag is ideaal.
Omdat leempleister kan worden gemengd met een dunne vloeistof, kan het ook worden gebruikt als rolpleister. Het kan ook direct worden opgerold als een enkele laag op tegels en gipsplaten.
tips en trucs
Geef de klei een minimale dikte van tien millimeter zodat de klei zijn klimaatbeheersende eigenschappen kan laten zien. Reken op een droogtijd van ongeveer 24 uur per millimeter.
