Europese waterrichtlijn 2015
De EU-Kaderrichtlijn Water (2000/60 / EG) dateert van het jaar 2000, zoals het aantal laat zien, maar uiterlijk in 2015 voorziet deze richtlijn in een goede ecologische toestand van waterlichamen.
De reden hiervoor waren de soms catastrofale omstandigheden in veel Europese wateren aan het begin van het millennium. De richtlijn voorzag toen in systematische verbetering in de loop van 15 jaar en het voorkomen van verdere verslechtering van de aandoening.
Nationale wetgeving in Duitsland
De richtlijn is bindend voor alle EU-lidstaten en moet in nationale wetgeving worden omgezet. In Duitsland is de nationale wet de Waterbeheerwet (WHG). Het wordt uitgebreid en aangevuld door de staatswaterwetten, die elk andere, uitgebreidere bepalingen kunnen bevatten.
Verdere gedetailleerde bepalingen zijn ook te vinden in de afzonderlijke gemeenten. Daar zijn ook verschillen. De afgesproken en stevig verankerde milieudoelstellingen voor de kwaliteit van oppervlaktewater en grondwater, de primaire bronnen voor drinkwaterproductie, gelden voor alle bepalingen van de deelstaten en gemeenten.
Impact op kleine afvalwaterzuiveringsinstallaties
Kleine rioolwaterzuiveringsinstallaties moeten aan bepaalde technische eisen voldoen. Als deze normen niet worden gehaald, is bediening na 2015 niet meer toegestaan.
Biologische zuiveringsfase vereist
De eisen op de afzonderlijke locaties kunnen verschillen, maar ze hebben allemaal gemeen dat een exploitatievergunning voor kleine rioolwaterzuiveringsinstallaties zonder biologische zuiveringsfase niet meer wordt verleend. Deze reinigingsfase verwijdert kiemen en stikstof bijna volledig uit het afvalwater.
Bij oudere kleine rioolwaterzuiveringsinstallaties zonder zo'n zuiveringsstap blijven de twee waterverontreinigende gehaltes behouden en komen zo ook in rivieren en oppervlaktewater terecht die als ontvangend water worden gebruikt.
Financiële last voor de begroting
De financiële last op de begroting werd slechts in enkele deelstaten verzacht door overeenkomstige subsidies, maar die waren heel verschillend. In de meeste gebieden moesten de huiseigenaren echter alle kosten zelf dragen.
De investeringskosten van vaak tot 6.000 euro waren voor veel huishoudens een zware last, en bovendien deed de druk van de vraag aan het einde van de periode de prijzen voor aanpassingen in sommige gebieden aanzienlijk stijgen. Veel huiseigenaren wachtten praktisch tot het laatste moment om te upgraden.
In Duitsland zijn momenteel ongeveer 1,7 miljoen kleine zuiveringsinstallaties in bedrijf, waarvan ongeveer een derde gemoderniseerd moest worden. Kleine rioolwaterzuiveringsinstallaties komen vooral voor op het platteland, waar een aansluiting op het rioolnet voor de gemeenten niet de moeite waard is. In Saksen zijn er bijvoorbeeld plannen om slechts ongeveer 86% van de huishoudens op het riool aan te sluiten. De rest van hen moet efficiënte kleine afvalwaterzuiveringsinstallaties gebruiken om na de behandeling een hoge waterkwaliteit te garanderen en neemt zo zelf de verantwoordelijkheid voor waterbescherming.
