Ammoniumeigenschappen en voorkomen
Het ammoniumion NH4 + is een kation dat in vloeibare oplossingen een evenwicht vormt met ammoniak. Ammoniak is een base (NH3), ammonium vormt het geconjugeerde zuur.
Ammonium wordt geproduceerd wanneer eiwitten worden afgebroken. Het komt ook vrij als afbraakproduct via de kieuwen van de meeste waterdieren. In de bodem wordt het eerst omgezet in nitriet en vervolgens in nitraat, met daarbij betrokken bacteriën.
Gezondheidsgevaren door ammonium
Ammonium is in de meeste organismen nodig voor de vitale citraatcyclus. Het kan ook de plaats van kalium in het lichaam innemen en vervolgens de kaliumreceptoren blokkeren. Deze blokkering is niet ongedaan te maken. Een te hoge dosis ammonium werkt daarom als een neurotoxine.
Zelfs zeer kleine doses ammoniak zijn absoluut dodelijk voor vissen. Als het ammoniakgehalte in rivieren en meren stijgt, leidt dit tot snelle vissterfte. Door de nitrificatie in watermassa's wordt de van nature voorkomende ammoniak op natuurlijke wijze verminderd.
Grenswaarden
Ammonium is al een zorg voor vissen bij een concentratie van ongeveer 0,5 mg / l. Bij een dergelijke hoeveelheid is er geen gezondheidsrisico voor de mens, maar volgens de Drinkwaterverordening wordt ook de grenswaarde op deze waarde gesteld.
Rechtvaardiging voor de grenswaarden
Hoewel in sommige voedingsmiddelen (zoals drop) ammoniak in veel hogere concentraties wordt aangetroffen, werd de grenswaarde op zo'n lage waarde gesteld.
De reden hiervoor is dat de aanwezigheid van ammoniumionen een indicatie is dat er mest of drijfmest of soortgelijke dierlijke afbraakproducten in het water zijn terechtgekomen. Dit wordt als gevaarlijk voor de gezondheid beschouwd.
Eiwitafbraakproducten kunnen ook ontstaan uit:
- Ontlasting
- Ureum of urine
- dierlijk afval
tips en trucs
Bij mensen kan slechts een zeer grote hoeveelheid ammonium inwerken op de nieren en in sommige gevallen ook op het centrale zenuwstelsel. Als je veel salmiak-zuigtabletten eet, merk je ook dat je het warm krijgt.
