Soorten drinkwaterverontreiniging
Analoog aan de Drinkwaterverordening (TrinkwV) kan de vervuiling van drinkwater in drie groepen worden ingedeeld:
- Chemische vervuiling
- Biologische vervuiling
- Vervuiling door stoffen die als indicator kunnen dienen voor verdere vervuiling
Chemische vervuiling
Chemische stoffen komen ofwel via vervuild water, vervuilde bodems of via omwegen in ons grondwater en dus ons drinkwater terecht.
Veel chemische stoffen zijn bij conventionele waterbehandeling moeilijk te verwijderen. Veel stoffen komen in zulke lage concentraties voor dat zelfs detectie buitengewoon moeilijk is.
Zware metalen behoren tot de gevaarlijkste stoffen. Ze kunnen zich ophopen in het menselijk lichaam en worden vaak niet uitgescheiden. Ze vormen daarom op de lange termijn een hoog gezondheidsrisico.
De laatste jaren komen medicijnresten ook steeds vaker voor in drinkwater. In water worden meer dan 200 stoffen aangetroffen, waarvan er al meer dan 20 in drinkwater aantoonbaar zijn.
Dit zijn voornamelijk:
- Pijnstiller
- Reumatische medicijnen
- Antihypertensiva
- Anti-epileptica
- een verscheidenheid aan antibiotica
De detectie van deze stoffen is lastig omdat voor elke stof afzonderlijk een testprocedure moet worden ontwikkeld. Alleen datgene waarnaar specifiek wordt gezocht, wordt gevonden. Veel stoffen in lage concentraties blijven onopgemerkt.
Veel van deze medicijnen blijven als residu in het afvalwater wanneer ze in de urine worden uitgescheiden. Medicijnen die niet meer nodig zijn, worden vaak gewoon weggegooid op het toilet. Dit leidt tot ophoping in het afvalwater.
Omdat afzonderlijke chemische verbindingen erg moeilijk en duur zijn om uit het afvalwater te verwijderen, en verwijdering zelfs nog moeilijker is bij lagere concentraties, passeren deze stoffen meestal ongehinderd door rioolwaterzuiveringsinstallaties.
Van daaruit komen ze in rivieren en meren die dienen als ontvangende wateren en zich daar ophopen. Van daaruit komen ze na verloop van tijd ook in ons grondwater en dus in ons drinkwater terecht.
Ook pesticiden vormen een bijzonder gevaar: ze kunnen met elkaar in wisselwerking staan en oncontroleerbare schade aanrichten. Voor gewasbeschermingsmiddelen geldt een speciale testprocedure in de Drinkwaterverordening, maar besmetting met extreem lage doses kan niet worden uitgesloten.
Biologische drinkwaterverontreiniging
Als het gaat om biologische drinkwaterverontreiniging spelen met name bacteriën de belangrijkste rol, maar ook virussen en andere ziekteverwekkers zoals sommige eencellige soorten.
Het risico is dat deze ziektekiemen zich in waterleidingen kunnen nestelen en daar na verloop van tijd een zogenaamde biofilm kunnen vormen, die zeer moeilijk te verwijderen is. Veel ziektekiemen kunnen ernstige infecties veroorzaken.
Vooral coliforme kiemen vormen een risico, maar de aantasting met Legionella brengt ook ernstige gezondheidsrisico's met zich mee.
Statistieken gaan ervan uit dat er mogelijk tienduizenden Legionella-infecties per jaar zijn en mogelijk zelfs enkele honderden doden per jaar die terug te voeren zijn op Legionella.
De eigenaar van de waterinstallatie is verantwoordelijk voor de controle op Legionella. Uit statistische onderzoeken blijkt dat een groot aantal huiseigenaren en verhuurders waarschijnlijk niet of onvoldoende voldoet aan hun controleplicht.
Indicatorstoffen
Ook het voorkomen van indicatorstoffen is van groot belang voor de drinkwaterkwaliteit. Verhoogde ijzerafzettingen in drinkwater duiden vaak op onvoldoende waterzuivering.
Individuele bacteriën kunnen ook dienen als indicator voor massale besmetting en desinfectiemaatregelen voor drinkwater noodzakelijk maken.
Grenswaarden in de drinkwaterverordening
De Drinkwaterverordening stelt strikte limieten voor een aantal chemische stoffen en voor de belangrijkste soorten bacteriën. Bij chemische stoffen worden de grenswaarden ofwel bepaald op basis van de concentratie van de stoffen ofwel volgens het zogenaamde nulprincipe, dat ook voor pesticiden geldt.
Voor bacteriën zijn de zogenaamde CFU (kolonievormende eenheden) de grenswaarden. Voor de meeste ziektekiemen is de grenswaarde 100 kve / 100 ml, voor sommige potentieel zeer gevaarlijke ziektekiemen is de grenswaarde nul. Sommige soorten bacteriën kunnen ook als indicator dienen.
Voor de meeste ziektekiemen wordt uitgegaan van een infectie van gezonde mensen vanaf een waarde van rond de 10.000 CFU / 100 ml. Deze waarde wordt beschouwd als acute besmetting.
Overschrijdingen van de grenswaarden moeten zonder uitzondering worden gemeld aan de gezondheidsdienst, die vervolgens beslist over verdere maatregelen.
Gezondheidsgevaar door drinkwater
Ondanks de bestaande - en toenemende - drinkwaterverontreiniging vormt drinkwater in Duitsland geen gezondheidsrisico, ook al wordt met kraanwater aan de volledige waterbehoefte voldaan.
Risico's bestaan echter per geval, vooral in het geval van ouderen, verzwakte of zieke mensen en kinderen. Vooral zuigelingen mogen alleen voldoende water te drinken krijgen.
tips en trucs
Een waterfilter kopen of gedestilleerd water of water uit osmose-installaties drinken kan vaak meer kwaad dan goed doen.
