De gipsplaat bouwplaat is de klassieke "Rigips" plaat. De term is slechts een technische beschrijving, aangezien Rigips eigenlijk alleen de merknaam is van de fabrikant Saint Gobain, de grootste in de branche. Het merk is echter al zo lang op de markt en vierde zo'n groot succes toen het werd gelanceerd dat de merknaam synoniem werd met gipsplaat. De tweede grote fabrikant van gipsplaat is Knauf. Afgezien van de twee zijn er maar een paar kleinere fabrikanten die tegenwoordig van weinig belang zijn op de markt.
Constructie van gipskartonplaten
GKB-panelen hebben een relatief eenvoudige structuur - van binnen is er gips, dat aan beide zijden is bedekt met karton. Het karton dient om de gipsplaat te stabiliseren en tevens om de resulterende trekkrachten op te vangen die op de plaat inwerken. GK-platen zijn gevoelig voor vocht, daarom is er ook een met kern geïmpregneerde variant - de zogenaamde "groene" gipsplaat, zodat GK-platen ook in vochtige ruimtes kunnen worden toegepast. Ze zijn echter aanzienlijk duurder dan conventionele, niet-geïmpregneerde panelen.
Producten die niet moeten worden verward met GKB-panelen
Gipsplaten bestaan voor 100 procent uit puur stucwerk en worden gelegd met tand en groef. Gipsvezelplaten zijn niet alleen van binnen gemaakt van gips, maar zijn ook versterkt met glas- of cellulosevezels. Hiervoor hebben ze geen kartonnen coating. Gipsvezelplaten zijn stabieler en ook inherent vochtbestendig en onbrandbaar. Ze zijn ook verkrijgbaar bij Saint Gobain onder de naam Rigidur en worden meestal in kleinere formaten weergegeven. Zowel gipskartonplaten als gipsvezelplaten zijn beduidend duurder dan de gebruikelijke GKB-platen.
Gebruik van GK-platen
GKB-panelen kunnen in de hele binnenconstructie worden gebruikt - ze zijn verkrijgbaar in verschillende diktes, en ook als composietpanelen met een isolerende piepschuimlaag voor thermische isolatie aan de achterkant. Er zijn ook dekvloerelementen van gipsplaat die als droge dekvloer gelegd kunnen worden (€ 34,90 bij Amazon *). De belangrijkste toepassingsgebieden zijn vrijstaande, niet-dragende wanden, systeemplafonds en wandbekleding volgens de droge bepleistering. Naast de standaardmaten zijn er ook zogenaamde eenmansplaten, deze zijn kleiner en dus ook alleen te hanteren.
