Doe-het-zelf waterdichte lijm
De klassieke lijmen die de mens in de loop van zijn beschavingsgeschiedenis heeft ontwikkeld, zijn voornamelijk gebaseerd op de volgende kleefstoffen:
- Glowin
- caseïne
- Dextrine
- Harsen
In tijden van DYS is de preoccupatie met dergelijke basismaterialen teruggekeerd naar het bewustzijn van veel meer zelfredzaam. En voor iedereen die voor bepaalde doeleinden zijn eigen lijm wil maken, is het noodzakelijk om ze te kennen.
Want als de zelfgemaakte lijm niet alleen moet plakken, maar ook waterdicht moet zijn, zijn sommige beproefde DYS-methoden niet geschikt. Met name de gebruikelijke lijmsoorten op basis van glutine (dierlijk eiwit) en dextrine vallen door de mazen als het gaat om waterdichtheid.
Caseïne en echte harslijmen zijn echter zeer goed bestand tegen vocht, en u kunt ze gemakkelijk zelf maken:
1. Caseïne lijm
Caseïnelijm bestaat uit caseïne en gebluste kalk. Caseïne is melkeiwit. Het zit voor ongeveer 2,6% in koemelk. Om relatief zuivere caseïne te verkrijgen, kun je het uit koemelk halen of mag je magere kwark gebruiken, die meestal niet langer de meeste ongewenste stoffen (water en stremsel) bevat. Om caseïne uit melk op te lossen, verhit je het met een beetje azijn, schuim je de caseïne die is bezonken af en maak je het schoon door het met water (en isopropanol) in een filter te spoelen. Gemengd met gebluste kalk of een baktafel, het resultaat is een duurzame en waterdichte lijm.
2. Echte harslijm
Harsstokjes - iedereen die ooit met vers gekapt hout heeft gewerkt, weet maar al te goed hoe hardnekkig het aan zijn vingers kleeft. Het is daarom ook bij uitstek geschikt als lijm - vooral als waterdicht. Om echte hars bruikbaar te maken, ga je er, gewapend met een mes en een schroefpot, naar op zoek - vooral pruimen of coniferen zijn harsgehard en bieden gedroogde harsdruppels voor direct oogsten.
De opgevangen hars kun je het beste oplossen in aceton, spiritus of alcohol. Als er nog steeds onzuiverheden zoals dennennaalden in de hars zitten, filter ze dan door een zeef.
