Welke lijm voor welke stoelen?
Er zijn verschillende factoren waarmee u rekening moet houden bij het aan elkaar lijmen van stoelen. Er zijn immers niet alleen veel verschillende lijmen, maar ook veel verschillende stoelen. De belangrijkste zaken waarmee u rekening moet houden, zijn de volgende:
- Opnieuw aansluiten of repareren?
- Waar / hoe moet de stoel later worden gebruikt?
- Oudere of nieuwere stoel?
Opnieuw aansluiten vs. repareren
Dit onderscheid is erg belangrijk. Want afhankelijk van of je een eerder gelijmde of een maagdelijke plek wilt cementeren, gedraagt de lijm zich anders. Het materiaal - laten we beginnen met hout - is in zijn maagdelijke, d.w.z. nooit verlijmde staat, nog steeds openporig en ontvankelijk.
Opnieuw verbinden
Als het hout nog openporig is, kunt u daarom ook lijm op waterbasis gebruiken, dus vooral de gebruikelijke witte lijm (PVCa-lijm). Omdat dit zijn hechting verkrijgt wanneer het hout zijn watergehalte opneemt en het vervolgens weer afgeeft aan de omgevingslucht. Dit werkt niet meer als de houtporiën al verstopt zijn.
reparatie
Bij reeds verlijmde voegen moet u daarom lijm gebruiken met een hogere eigen sterkte. PU-lijm (polyurethaanlijm) of EP-lijm (epoxyharslijm) is hiervoor het meest geschikt. Deze lijmen verbinden ook andere materialen dan hout en hebben dankzij hun schuimende eigenschappen ook een spleetvullend effect, wat vooral voordelig is bij gebroken stoelverbindingen.
Gebruik van de stoel
Een stoel die veel en verschillende dingen moet weerstaan (dynamische belastingen, incidentele overbelastingen) moet bij nieuwe productie met witte lijm worden verlijmd. Dit heeft een zekere elasticiteit, waardoor de lijmvoeg wat speling heeft. Bij gebruik van broze lijmen (EP-lijm, PU-lijm) kunnen dynamische belastingen ertoe leiden dat bij twijfel het hout scheurt in plaats van de lijmverbinding.
Oude vs. nieuwe stoel
In het geval van te repareren stoelen is het ook van belang hoe oud = "" de stoel is. Bij oudere stoelen - vooral bij historische kopieën - moet u moderne lijm vermijden. Omdat de lijm die wordt gebruikt voor de reparatie dezelfde eigenschappen moet hebben als de oorspronkelijk gebruikte lijm. Bij historische meubelen is dit vaak gloeiende lijm (beenderlijm).
