Biologisch profiel van de zilvervis
Ze blijven vaak lang onontdekt - verscholen achter schuurstroken of onder het behang bij de verwarming. Zilvervisjes ontdekken is toeval, zolang er maar een paar exemplaren zijn. Maar zijn ze echt zo slecht of zelfs schadelijk dat de chemische club moet helpen?
Zeker niet door of vanwege de Lepisma saccharina achter behang of schuurrails. Zelfs sommige boodschappen uit de supermarkt zijn veel gevaarlijker. En: Bovendien worden de vleugelloze urine-insecten met hun opvallend lange antennes in biologische zin en in het Duits voor ongediertebestrijding " zilvervissen " genoemd, wat op zijn beurt niet betekent dat ze kunnen zwemmen met hun schubachtige lichaamsverzorging. Gewone exemplaren van de zilvervis zijn tussen de zeven en twaalf millimeter lang op de Midden-Europese breedtegraden. Hun uiterlijk is uitgesproken gestroomlijnd en wordt smaller en smaller vanaf het vrij brede borstgedeelte naar de buik toe.
De zilvervis eet graag bibliotheken
En dit is waar de schade veroorzaakt door de mystieke, zilverglanzende dieren in het donker inderdaad bijzonder slecht en soms tragisch is. Als ze in pakketten binnenvallen , vernietigen ze bijna volledig zelfs hardere boekomslagen met hun systematische schrapen , wat erg vervelend is voor hun (toenmalige) voormalige eigenaren, vooral met waardevolle bibliofiele schatten. En? Herken je jezelf al als een onvrijwillige zilvervisbezitter die misschien wel enkele tientallen onbeminde nachtdieren bezat?met zijn wijsvinger en zijn lippen en ogen tegen elkaar gedrukt? Inderdaad, deze methode van terrorismebestrijding is momenteel een van de veiligste, maar meestal wacht een andere groep ongedierte in het geheim om het vernietigende werk voort te zetten.
Wie heeft er ongedierte, ontbreekt het aan hygiëne?
Absoluut niet, want een grote familie met zilvervisjes is sneller in huis dan weer buiten. Zelfs in totaal schone appartementen overleeft de zilvervis ongedeerd na maanden van voedselgebrek en reproduceert zelfs met succes in deze noodsituatie. Hun aanwezigheid kan echter een aanwijzing zijn voor een geleidelijk dreigend gezondheidsrisico, aangezien het ongedierte vooral gesteld is op een hoge luchtvochtigheid in huis. Het maakt de zilvervisjes niet uit of hun invasiegebied een chique huishouden is of misschien een ietwat verwaarloosde vrijgezellenflat - zolang het maar gezellig en warm en lekker vochtig is .
Hoe komt een zilvervis eigenlijk het huis binnen?
Net zo onopgemerkt als pissebedden, motten en dergelijke. In veel voedselverpakkingen, zoals suiker, bloem, griesmeel of muesli, en zelfs in de eierdozen, staan ze al binnen als we thuiskomen van boodschappen in de supermarkt. Vaak komen ze vermomd als souvenir in hun vakantiekoffer naar ons appartement. Als je na een reis vanaf Aziatische breedtegraden weer in je eigen vier muren terechtkomt, zit je niet mis als de koffers met de vuile was op het balkon of terras worden uitgepakt en vervolgens grondig worden uitgeschud.
De wetenschap kent bijna 500 soorten zilvervisjes
Dat hoeft ons niet bang te maken, want slechts vijf tot zes soorten zijn vanuit de tropen, de oorspronkelijke habitat van deze insectensoort , in Midden-Europa terechtgekomen , maar ze hebben het echt gehaald. Ze zijn grotendeels aangepast aan onze klimatologische omstandigheden en leven niet alleen in bijna alle soorten gebouwen, maar hebben zelfs zelf vogelnesten, riolen en andere insectenholen ontdekt. Met hun zes vrij sterke benen en extra slingerbewegingen bij gebruik van het hele lichaam, zijn zilvervissen erg behendig in termen van beweging om naar hun favoriete leefgebieden in huis te gaan en zo vaak te veranderen als ze willen en de beste omstandigheden te vinden bij:
- zo constant mogelijke warmte tussen 22 ° en 32 ° Celsius en
- Vochtigheidswaarden in het bereik van 80 tot 90 procent
De zilvervis en zijn menu
In de Latijnse naam Lepisma saccharina komt de bijzonder geliefde favoriet naar voren: de suiker of iets anders dat zelfs het kleinste spoor van een zoetstof bevat , inclusief de zoete componenten die worden aangetroffen in plantaardige vezels en koolhydraten. Dus het wordt even een beetje walgelijk (wees voorzichtig: trigger!) Als je ontdekt dat zelfs haar, menselijk nagelstof en huidschilfers tot de heerlijke verlangens van de zilvervis behoren, net als hun eigen 'erfenis' van de rui die tot vier keer per jaar plaatsvindt .
Zilvervisjes versus huismiddeltjes, chemische club of ontneming van leefgebied
Net als in het echte mensenleven kan een tegenstander alleen succesvol worden verslagen als je hem goed kent (na lang observeren). Wat betreft het ongewenste bezoek van de zilvervis, moet u als onvrijwillige gastheer dus ook weten dat de "juveniele" zilvervis in het eerste jaar van zijn populatie best zonder voedsel kan leven . Daarna is zijn geslachtsrijpheid volledig ontwikkeld en, als u hem dat toestaat, zal hij nog twee tot vier jaar vóór zijn natuurlijke dood de beste gezondheid genieten. In samenwerking met een vrouwtje zullen in deze periode ongeveer 150 nakomelingen worden geproduceerdZie het daglicht, zodat u in de loop van de jaren een probleem kunt hebben met de dieren die allemaal op één plek verschijnen. Het ongedierte is niet het eigenlijke probleem, maar het onmiddellijk verwijderen van de duidelijk vochtige plek in het huis , waardoor de zilvervisjes hun leefgebied verliezen. Waarmee de last met Lepisma saccharina eindelijk voorbij is en je het leven van de mogelijk eigenwijze diertjes alleen maar moeilijk hoeft te maken.
Vecht tegen zilvervisjes met eenvoudige aardappelvallen
Let wel, deze methode gaat niet over het elimineren van honderden van deze plagen, maar over de langdurig zittende zilvervisjes in kleine groepen. De manier waarop deze zilvervisbesturing werkt, is al jaren beproefd en getest en is vrij eenvoudig te doen. En zo werkt het:
- Schil middelgrote rauwe aardappelen en snijd ze in dunne plakjes;
- Leg het geheel op een vel perkamentpapier of een dunne houten plank (zodat de zilvervisjes het hoogteverschil aankunnen);
- Wacht en observeer eventuele sporen;
- Gewoonlijk verzamelen de dieren in de omgeving zich daar om te eten;
- Zo niet, kies dan een andere locatie totdat u deze exact heeft gevonden;
- Gooi aardappelen met zilvervisjes op de compost.
Zelfs trefzekere huismiddeltjes werken niet altijd
Voedsel dat suiker, zoetstoffen en zetmeel bevat, is over het algemeen uitstekend geschikt om zilvervisjes uit het reservaat en dus meestal in de val te lokken. Vrijwillige ongediertebestrijders maken meestal een rijke prooi met het volgende kunstaas:
- Honing, jam, gelei of suikersiroop;
- gekookte peulvruchten (erwten, bonen, linzen);
- zachte snoep-, koekjes- en cakekruimels;
- Appelschil, gehalveerde en ontpitte pruimen;
Leg het voer altijd op een ondergrond waar de zilvervis gemakkelijk op kan klimmen (perkament, papier, karton of dun hout) en gooi het idealiter buiten op de compost.
Zorg er bij het gebruik van deze vallen voor dat JIJ bij de zilvervis moet komen en niet andersom. De kleine dieren zullen een duivel doen, laat staan hun gebruikelijke warme en vochtige omgeving verlaten als ze naar de koude gang of onverwarmde en droge kamers moeten worden gelokt.
Natuurlijk zijn ook zekere en soms gedurfde tips tegen de zilvervis online in overvloed te vinden. Het merendeel ervan is echter volkomen nutteloos of wordt opgevoerd als een "verkoopbevorderende aanbeveling" door aangesloten portals die zich bezighouden met verkoop. De volgende 'remedies' tegen zilvervisjes zijn bijvoorbeeld slechts in geringe mate of zelfs helemaal niet effectief :
- dubbelzijdig plakband bestrooid met suiker (of suikersiroop);
- Citroen- en lavendelconcentraten als geurstoffen om de zilvervis of
- een mengsel van suiker-bakpoeder dat de binnenkant van het ongedierte zou moeten doen barsten.
Industriële wapens tegen de zilvervis uit het tuincentrum
Een elektronicapostorderbedrijf maakt reclame voor een universeel ultrasoon afschrikmiddel voor ongedierte dat met ultrahoge frequenties een gebied van 700 m2 vrij moet houden van knaagdieren en ongedierte. Het is beter om het niet te proberen als u uw goede relatie met uw buurt wilt behouden. Zilvervisjes zijn ongetwijfeld een plaag en zijn qua uiterlijk zeker niet esthetisch tot walgelijk . Maar als ze gericht worden nagestreefd, zullen ze geen schade aanrichten en zeker geen gezondheidsproblemen veroorzaken bij de huisbewoners. Dat brengt ons bij wat aanvoelt als duizend verschillende soorten zilvervis-ongediertesprays en zilvervisaas, niet alleen datgiftig in sommige gevallen zeer twijfelachtig, maar zijn ook onverenigbaar met bijen . Afgezien daarvan raden we ten zeerste af om dergelijke oorlogsmiddelen te gebruiken als er kinderen, ouderen, mensen met allergieën of huisdieren in het appartement wonen.
Uitzonderlijk geval: invasie van zilvervisjes bij renovatie van oude gebouwen
Huizen die lange tijd onbewoond zijn gebleven en decennia geleden zijn gebouwd, worden steeds meer massaverblijven voor een hele reeks zilvervissen . Als dergelijke gebouwen volledig gerenoveerd en bewoonbaar moeten worden, kunnen de diertjes relatief snel en grondig worden verwijderd met een industriële stofzuiger. Desalniettemin kunnen duizenden nieuwe dieren groeien uit het nog bestaande broed, zelfs na de renovatie , dus het is logisch om vóór de reconstructie uitgebreid te werken met chemische insecticiden. Voor deze klus, die niet onschadelijk is voor de gezondheid, zijn er goed geïnformeerde en gespecialiseerde bedrijven voor ongediertebestrijding. De medewerkers weten hoe insecticiden worden toegepast, beveiligen de panden die een bepaalde tijd niet toegankelijk zijn en werken in normconforme beschermingsmiddelen . Te veel initiatief van doe-het-zelvers leidt soms tot onvermogen om te vechten, niet alleen met de zilvervis!
Een ontspannen benadering van de zilvervis helpt meer dan hysterie
Kortom, de kleine proboscis zijn eigenlijk de beste en meest betrouwbare schimmelwaarnemers , die huiseigenaren kunnen redden van aanzienlijke financiële schade. Ze bijten niet, sproeien geen gifstoffen en tot op de dag van vandaag is het niet bekend dat ze ziekteverwekkers op de mens overdragen. Ze behoren tot het lievelingsvoer van de spinnen, dus hier geldt de millennia-oude regel dat de natuur zichzelf reguleert volgens het principe "kat eet muis" . Overigens is de kans dat je in de zomer een meervoudig aantal vliegen en muggen hebt vergeleken met het aantal zilvervisjes in huis erg groot. Je hoeft Lepisma saccharina niet leuk te vinden, maar tolereer het misschien gewoonwanneer hun aantal op de vingers van twee handen kan worden geteld en ze niet over de sprei kruipen?
tips en trucs
Aangezien we het in het begin over boeken hadden … Mocht u af en toe uw literaire schatten op rommelmarkten kopen of boeken lenen uit openbare bibliotheken, pas dan op voor vervelling of vlekken van zilvervisjes tussen de pagina's. Voor de zekerheid, als u uw meetwaarde, verpakt in een plastic zak, een paar uur in de vriezer legt bij temperaturen van dubbele cijfers.
