Tussenstuk bij het raam
Tegenwoordig zijn er alleen meervoudige glazen op de markt. De afzonderlijke glasplaten - twee of drie - zijn stevig met elkaar verbonden en de ruimtes ertussen zijn gevuld met gas.
De randafdichting van de bril raakt het kozijn niet, maar is met een afstandhouder met het raamkozijn verbonden. Dit is echter constructief problematisch.
Conventionele afstandhouders
De afstandhouders waren vroeger van aluminium. Aluminium heeft een hoge thermische geleidbaarheid. Hierdoor koelt de randverband van de ruiten aanzienlijk af.
De afstandhouder vormt daarmee een koudebrug binnen het raam Door het ontwerp is de koudebrug zo effectief dat het dauwpunt ook bij lage buitentemperaturen kan worden onderschreden.
Dan vormt zich condens tussen het raamkozijn en de ruit. Afhankelijk van het raammateriaal bestaat de kans op ernstige vochtschade aan het raam.
Deze problemen worden tegenwoordig op het gebied van ontwerp vermeden.
Gemeten waarde voor het koelen van de randafdichting
De zogenaamde lineaire warmteoverdrachtscoëfficiënt wordt gebruikt om te bepalen hoeveel de rand van de ruit afkoelt. Het wordt aangeduid met de letter "? G". Hoe lager deze waarde, hoe lager de warmteverliezen in het gebied van de ruitrand.
Met geschikte constructiemethoden ("warme rand") kan deze waarde tot 60 procent worden verlaagd. Dit heeft een aanzienlijk effect op de algehele thermische isolatiecapaciteit van het raam.
Constructie van de "warme rand"
Voor een effectievere isolatie in het randgebied zijn betere afstandhouders nodig die een lagere thermische geleidbaarheid hebben dan aluminium. Tegenwoordig gebruiken we:
- roestvrij staal
- bepaalde kunststoffen, vaak bekleed met roestvrij staal
- Siliconen schuimen
De thermische geleidbaarheidseigenschappen van het materiaal zijn direct gerelateerd aan de warmteverliezen in het randgebied. Hoe hoger de kwaliteit van het materiaal, hoe beter de algemene eigenschappen van het raam.
Effecten op verschillende kunststof ramen
De effecten van de “warme rand” op ramen met kleine formaten zijn bijzonder groot. Daar is de omtrek van de glasrand groter in vergelijking met het oppervlak dan bij grootformaat ruiten. Dit maakt het effect ook meer merkbaar.
Het effect is ook meer uitgesproken bij glazen met drie beglazingen. Dit komt doordat het randvlak door de extra ruit circa een derde groter is dan bij dubbel glas.
De exacte effecten van de warme rand kunnen nauwkeurig worden berekend met behulp van een gecompliceerde rekenmethode gespecificeerd in DIN. Met name bij passiefhuisramen is de waarde van de randisolatie bepalend, aangezien deze afhangt van een bijzonder hoog isolerend vermogen van de ramen tot aan de grens van wat fysiek haalbaar is.
Bovendien, hoe groter het verschil tussen de ruittemperatuur en de rand, hoe groter het probleem. De maat van de thermische isolatie van de randafdichting, ofwel de lineaire doorlaatcoëfficiënt, is een directe maat voor de kwaliteit van elk kunststof raam. Deze waarde kan worden gebruikt om te zien hoe hoogwaardig de constructie van het raam werkelijk is.
