Isolerende glasconstructie
Isolatieglas is geen bijzonder glas, maar een raamconstructie. Isolerende beglazing is tegenwoordig standaard in de raamconstructie. Elk modern raam is daarom een raam van isolatieglas.
Meerdere beglazingen
De basisstructuur bestaat altijd uit twee of drie schijven. Isolerende beglazing is dus een verdere ontwikkeling van enkel glas. Gecoat thermisch isolatieglas wordt sinds 1995 (LOW-E) gebruikt, en de laatste jaren is driedubbel glas bijna overal populair geworden in plaats van dubbel glas.
Componenten
Het kozijn is geen dragend onderdeel voor het isolatieglasraam. De twee glasplaten worden bij elkaar gehouden door een randverband. Deze randafdichting dicht ook de ruiten aan de randen af.
Gasvulling
Er zit een gas in het interieur tussen de ruiten. Meestal is dit argon. Alleen hoogwaardige passiefhuisramen bevatten het zeer dure krypton, dat betere thermische isolatie-eigenschappen heeft. Xenon, ook een edelgas en ook erg duur, wordt zelden gebruikt. Met xenon of krypton kunnen U-waarden van 0,4 tot 0,5 W / (m²K) bij het raam worden bereikt.
Schijfafstand
De thermische isolatie is optimaal als de afstand tussen de ruiten tussen de 10 en 20 mm bedraagt. Als de afstand groter is, verslechtert het thermische isolatie-effect van het raam weer.
Om een zo groot mogelijke afstand tussen de glasplaten te bereiken, hebben moderne ramen niet langer twee, maar drie ruiten. Hierdoor kan de optimale afstand tussen de ruiten worden bereikt.
Gasdrukprobleem bij isolatieglasramen
Technisch moet er altijd voor worden gezorgd dat de gasdruk tussen de ruiten altijd afhankelijk is van de plaats van productie. Als de productielocatie en de opstellingslocatie van de ramen zich op zeer verschillende hoogtes bevinden, kan dit bij zeer grote ramen problematisch zijn vanwege de verandering in gasdruk. De ruiten moeten daarna weer worden verzegeld.
De zogenaamde klimaatbelasting beschrijft de temperatuurafhankelijke fluctuaties in gasdruk. Bij kleine ruiten en dikke ruiten kan de randafdichting last hebben van deze fluctuaties. De levensduur van zeer kleine ramen wordt onder dergelijke omstandigheden doorgaans verkort, vooral bij driedubbele beglazing.
Varianten van isolatieglasramen
Isolatieglasramen kunnen verschillende aanvullende eigenschappen hebben:
- speciale geluidsisolatie (geluidwerende ramen), door het vullen met speciale gassen of het gebruik van ruiten van verschillende diktes (geluidsgeleiding wordt belemmerd)
- Zonwerend glas (speciale reflecterende of absorberende coating aan de buitenzijde van het glas die de warmtestraling van de zon absorbeert of weerkaatst)
- Veiligheidsglas (ontworpen als gelaagd glas of speciaal breukvast glas, zoals gepantserd glas)
Individuele vensters kunnen ook meerdere aanvullende eigenschappen tegelijk hebben, maar dit is in de praktijk vrij zeldzaam.
Warm randje
De randafdichting van isolatieglasramen is problematisch omdat de warmtegeleiding hier hoger is dan door het glas. Om deze ruimte minder warmtedoorlatend te maken, bevatten moderne ramen een zogenaamde "warme rand" door middel van speciale afstandhouders.
