beverstaart
De beverstaart, of ook wel liefkozend "bever" genoemd door de dakdekkers, is een van de oudste dakpannen. Je vindt het vandaag de dag nog steeds op veel landhuizen vanwege zijn rustieke uitstraling.
Elk gebied heeft zijn eigen bever met een heel bijzondere vorm. Noord-Duitse bevervormen verschillen aanzienlijk van die in Zuid-Duitsland. Bijna driehoekige vormen zijn ook gebruikelijk in sommige gebieden.
De legmethode is traditioneel met dubbele of zelfs driedubbele bedekking. Het probleem met de bever is dat hij een zeer hoog dakgewicht heeft. Bij afzonderlijke soorten afdekkingen kan een oppervlaktegewicht tot 60 of 70 kg per vierkante meter ontstaan. Dat is vaak meer dan moderne daken kunnen dragen.
Frankfurt pan
De Frankfurter Pfanne is een zeer lichte dakpan ontwikkeld door de fabrikant BRAAS. Het is waarschijnlijk een van de meest voorkomende dakpannen op Duitse huizen.
Naast zijn lage gewicht (slechts zo'n 35 - 40 kg per vierkante meter) en ondanks de hoge prijs van € 1, - per stuk, is het een zeer populaire kleidakpan geworden die veel wordt gezien.
Harz pan
De Harz-pan, ook ontwikkeld door BRAAS, is een kostenbesparende variant die slechts ongeveer 60 - 70 cent per stuk kost. Hoewel het minder vaak voorkomt dan de Frankfurter Pfanne, is het een zeer goed en zeer goedkoop alternatief onder kleidakpannen.
Holle pannen
Holle pannen zijn gebogen in een S-vorm en hebben aan beide zijden een zogenaamde rand. Op deze punten grijpen de dakpannen in elkaar om een regendicht dak te vormen. Er zijn verschillende legmethoden voor holle pannen:
- de zogenaamde vleeswaren dekken
- de voorgesneden dekking
- een van de twee soorten omslagen met gewijzigde randvormen
Voor elk van de bekledingen worden holle stenen gebruikt. Kort gesneden pannen worden gebruikt om plakjes af te dekken, lang gesneden pannen worden gebruikt voor voorgesneden deksel. Voor lage dakhellingen wordt de gesneden afdekking meer aanbevolen, de zijafdekking moet hier worden aangepast.
Heidelberg-pan
De Heidelbergpan is ook een klassieker geworden. Het is echter geen dakpan van klei, maar een betonnen dakpan van ETERNIT. De Heidelberger Pfanne is in korte tijd erg populair geworden.
Bekende historische varianten
Monnik- en non-bakstenen
De monniks- en non-stenen ontlenen hun naam aan het feit dat ze altijd in paren worden gelegd. Bolle en holle dakpannen grijpen in elkaar en vormen dan het bekende, dubbel bedekte golfpatroon. Doorslaggevend voor de naamgeving was ook dat dit type overkapping voornamelijk werd gebruikt voor kerken en kloosters en daarom tot op de dag van vandaag bewaard blijft. Het was al wijdverspreid in de Romeinse tijd.
Monniken- en nonnenstenen kunnen nog steeds bij sommige fabrikanten worden gekocht, maar de legmethode wordt als verouderd beschouwd.
Toren tegel
Ze werden niet gebruikt om torens te bedekken, maar vooral - vanwege hun kleine formaat - voor torentjes en erkers. Ze zijn nog steeds verkrijgbaar en zijn populair voor het afdekken van tuinhuisjes en priëlen. Tegenwoordig moeten ze voornamelijk op bekisting en op een bitumenplaat worden gebruikt.
