Beton duurzaamheid
Beton wordt beschouwd als een universeel bouwmateriaal dat vrijwel onbeperkt houdbaar is. In principe is dat waar, maar met beperkingen. Beton is ook onderhevig aan een verouderingsproces en wordt beïnvloed door bepaalde stoffen in de omgeving. Vocht tast ook beton aan - vooral gewapend beton - door de jaren of decennia.
Behoefte aan renovatie van beton
In de afgelopen decennia is erkend dat beton onderhevig is aan verschillende risico's. Kleine schade dient zo snel mogelijk hersteld te worden, anders bestaat het risico op grote schade die alleen tegen hoge kosten hersteld kan worden.
Risico's voor beton
De oorzaken van schade aan beton en gewapend beton zijn divers. De meest voorkomende zijn:
- Fouten bij het bewerken of betonneren (beton wordt vaak pas op de bouwplaats geproduceerd, dit komt dus heel vaak voor)
- Planningsfouten, resulterend in onvoldoende concreet werk
- Gebruik van ongeschikte betonsoorten voor het betreffende doel
- Actie van ongeplande krachten op het beton
- Betoncorrosie of staalcorrosie in het beton met daaropvolgende carbonatatie (typische betonschade)
- Effecten van milieutoxines of stoffen uit de lucht op het beton (zwaveloxiden, luchtverontreiniging en andere)
Aanvallen oplossen en aansturen
Vooral als het gaat om de effecten van stoffen uit de omgeving, moet onderscheid worden gemaakt tussen oplossingsaanvallen en drijfaanvallen. Beiden hebben verschillende oorzaken en moeten op een andere manier worden bestreden.
Aanval oplossen
Een oplossende aanval is voornamelijk gebaseerd op het feit dat cementsteen (het bindmiddel in beton) zeer weinig weerstand heeft tegen zuren. Als zure stoffen op het beton inwerken, verandert een deel van de cementsteen in wateroplosbare verbindingen, die na verloop van tijd worden uitgehold. Deze erosie zet zich voort vanaf het oppervlak en tast het beton steeds meer aan.
Aanval rijden
Wanneer een chemische reactie in het beton nieuwe stoffen vormt die een groter volume hebben dan de oorspronkelijke stoffen, komen er krachten vrij in het beton die na verloop van tijd het beton kunnen doen barsten. Afhankelijk van met welk deel van het beton de reactie plaatsvindt, wordt onderscheid gemaakt tussen zogenaamde alkali-aandrijving en sulfaat-aandrijving. Een aandrijvende aanval treedt ook op bij staalcorrosie in het beton. De corrosie van het wapeningsstaal leidt tot de vorming van volumineuze producten die het gewapend beton kunnen doen barsten.
Bovendien kan gewapend beton worden blootgesteld aan verdere schade, maar dit komt minder vaak voor.
