Processen bij contactcorrosie
Bij contactcorrosie moet in principe aan de volgende eisen worden voldaan:
- twee verschillende, geleidend verbonden metalen
- een potentiaalverschil vanwege het verschillende normale potentieel
- een elektrolytische geleider
Water of zelfs vochtigheid kan ook als elektrolytische geleider worden gebruikt. In dit geval mag aangenomen worden dat contactcorrosie een probleem wordt.
Spanningsreeks
De elektrische spanningsreeks geeft het normale potentieel van individuele metalen aan. In dit geval zal aluminium ongeveer -1,6 V zijn, terwijl staal in de meeste gevallen rond -0,5 V zal zijn omdat het alleen uit koolstof en ijzer bestaat. Er is dus een potentiaalverschil van ongeveer 1 V tussen de twee metalen.
Toonaangevende verbinding
Beide metalen moeten zich dicht bij elkaar bevinden en zijn meestal geleidend met elkaar verbonden. Dat zou bijvoorbeeld het geval zijn als de aluminium bekleding met stalen schroeven zou worden bevestigd. Het contactpunt tussen schroef en aluminium plaat zou hier de geleidende verbinding zijn.
Contactcorrosie zou echter nog steeds effectief zijn binnen een straal van ongeveer 5 mm.
mogelijke oplossingen
Er zijn in principe de volgende mogelijke oplossingen:
- Vermindering van het potentiële verschil
- Compleet tegen de elektrolyt
- Isolatie van beide metalen
In dit geval is het niet mogelijk om het potentiaalverschil te verkleinen door materialen te gebruiken met een vergelijkbaar of hetzelfde standaardpotentieel - stalen platen zijn niet geschikt en schroeven van aluminium zijn niet mogelijk. Gegalvaniseerde schroeven zijn echter een optie
Afdichting tegen de elektrolyt is problematisch omdat een honderd procent afdichting van de schroeven niet haalbaar is. Vocht kan altijd de schroefdraad binnendringen. Isolatie is ook problematisch, maar in principe haalbaar.
tips en trucs
Het minder edele metaal roest meestal - in dit geval treedt de corrosie op bij aluminium.
