Soorten roestvrij staal en basis corrosiebescherming
Elke legering vormt een oxidelaag op zijn oppervlak door reactie met zuurstof. Deze oxidelaag is inert en reageert niet met omringende stoffen. Daarom wordt het de passieve laag genoemd. Hoe de laag is opgebouwd, hoe dik deze is en tegen welke oxidatiemiddelen deze bescherming biedt, hangt altijd af van het type legering.
Niet alle roestvaste staalsoorten zijn dus even goed beschermd tegen corrosie. Hoogwaardige roestvaste staalsoorten die zijn geoptimaliseerd voor gebruik buitenshuis, hebben doorgaans een aanzienlijk sterkere oxidelaag dan roestvast staal van mindere kwaliteit. Dit is niet altijd van buitenaf te zien - het hangt in wezen af van de legering.
Contactcorrosie
Contactcorrosie is een galvanisch proces. Dit chemisch-elektrische proces wordt ook doelbewust gebruikt om het metaal te beschermen bij het verzinken van zink en bij het verwijderen van elektrolytische roest en bij actieve corrosiebescherming.
In het geval van contactcorrosie vindt dit proces automatisch plaats vanwege omgevingsfactoren, waardoor het metaal wordt beschadigd. Hiervoor is het volgende nodig:
- Aangrenzende verschillende metalen
- een heel ander normaal potentieel van beide metalen
- een bestaande elektrolyt (d.w.z. een vloeistof waarin ionen zijn opgelost - dit kan ook regenwater zijn)
Door het verschillende normale potentiaal van de twee metalen in de elektrolyt ontstaat een zogenaamde galvanische cel. Zo'n cel werkt op dezelfde manier als een batterij. Elektriciteit begint te stromen en beide metalen geven positieve ionen af aan de elektrolyt. Als gevolg hiervan beginnen ze te corroderen.
Normale mogelijkheden
Zuivere metalen kunnen worden weergegeven in een spanningsreeks. Magnesium is bijvoorbeeld ongeveer -2 volt tegen een waterstofelektrode, terwijl ijzer ongeveer -0,4 volt is. Koper daarentegen heeft een potentieel van +5 volt, zilver en goud zelfs verdubbeld tot verdrievoudigd. Als ijzer en koper bijvoorbeeld naast elkaar liggen, ontstaat er een zeer hoog potentiaalverschil.
Legeringen zijn moeilijker te classificeren. Het respectieve potentieel hangt hier af van het type legering. Zelfs met dezelfde uitgangsmaterialen kunnen verschillende legeringen elk een heel ander potentieel hebben.
Elektrolytische geleidbaarheid
Hoe hoger de geleidbaarheid van de elektrolyt, hoe sneller de corrosie optreedt. Regenwater heeft een zeer lage geleidbaarheid, zout water een aanzienlijk hogere geleidbaarheid. Corrosie in zout water is daardoor veel sneller.
Voorkomen van corrosie
Elke factor kan worden aangepakt om corrosie te voorkomen of te vertragen. Hoe kleiner het potentiaalverschil, hoe minder corrosie er plaatsvindt. Hetzelfde geldt voor de geleidbaarheid van eventuele elektrolyten waarmee het metaal in contact komt.
tips en trucs
Thermisch verzinkt staal moet tegen corrosie worden beschermd als het in contact komt met messing, koper en niet-verzinkt staal. Aanzienlijke contactcorrosie kan hier al optreden vanuit nabijgelegen industrie of in de buurt van de zee.
