Een cake van hars en vezelmat
De basisstructuur van GVK bestaat meestal uit hars en meerdere ingevoegde glasvezelmatten. Bij de productie van GRP vormt dit materiaal de basis van de gehele constructie. De volgorde kan worden aangevuld met individueel geplaatste isolatie- en isolatiematten.
De stabiliserende en versterkende matten zijn meer of minder doorlatend, afhankelijk van de constructie en het type stof. Bij het lamineren worden ze gedrenkt in vloeibare hars, die de poriën van de matten, stoffen of netten binnendringt en daarin verhardt.
Hierdoor ontstaat een homogeen lichaam met een vezelmat op elke millimeter dikte. Glazen nesten en luchtbellen brengen de homogeniteit in gevaar en moeten daarom met de hand worden verwijderd en vermeden.
Variabele wapeningspatronen
De zogenaamde topcoatlaag, die de afwerking van GVK aan de ongebruikte kant kan zijn, is soms misleidend over de naam. Het vormt de laatste laag en lijkt op een verfbeurt.
De gelcoat-coating vormt de oppervlakteafdichting, bijvoorbeeld bij het maken van modellen. Idealiter is het zo ontworpen en toegepast dat het aansluit op het GRP en de homogeniteit van het hele lichaam naar de oppervlakte voortzet.
De constructie van op maat gemaakte onderdelen en werkstukken van GVK kent een combinatie van vezellagen in de lengte- en dwarsrichting. Zo zorgen de afwisselend onder een hoek van negentig graden geplaatste vezelmatten voor een verhoogde trekvastheid.
Gedraaide axiale vezelmatten zijn een uitgebreide vorm van stabiliteit in de structuur. Ze hebben het voordeel dat ze de stabiliteit vergroten zonder ruimte te verliezen. Staal- en aluminiumvezels als enkelvoudige inlegmatten versterken dit effect.
Gemengde vormen komen in veel toepassingen veel voor. Een typische structuur kan een hardschuimlaag zijn waarop GVK wordt aangebracht, bijvoorbeeld om thermische isolatie-eigenschappen te combineren met duurzaamheid en weerstand.
tips en trucs
Als u het basisprincipe van de structuur van GVK heeft begrepen, hangt het alleen af van uw technische degelijkheid om zelf componenten en werkstukken te vervaardigen.
