De aard van een zeefdrukplaat is nadelig voor verlijming
Een van de belangrijkste eigenschappen van een zeefdrukplaat is nadelig voor het gebruik van lijm en lijm. De verzadigde, volledig doorweekte fineerlagen hebben geen echt houtkarakter en de fenolharscoating is meer een kunststof oppervlak. Opgebrachte lijm of lijm hecht niet met het hout, ook niet als het vrij geschuurd wordt.
Om een minimale belastbaarheid van de zeefdrukplaat na verlijming te bereiken, dient een uiterst duurzame montagelijm gebruikt te worden. Maar zelfs bij hoogwaardige producten kunnen schroefverbindingen niet worden vervangen. Epoxyharslijm in een tweecomponenten systeem levert het beste resultaat op.
Voorbeelden van gelijmde toepassingsmogelijkheden
Bij professionele montagelijm is de aandrukkracht het doorslaggevende criterium voor duurzaamheid. Als het technisch haalbaar is, moeten schroefklemmen (9,11 € op Amazon *) of zeer zware gewichten worden gebruikt. Contactlijm en lijmset gedurende enkele uren, waarbij de maximaal mogelijke druk moet worden uitgeoefend.
Verlijmde zeefdrukplaten bieden voldoende duurzaamheid voor de volgende soorten gebruik:
- Horizontaal op elkaar verlijmd om zijdelings wegglijden te voorkomen (tafelblad, werkbank)
- Mechanisch relatief onbespannen behuizing (luidsprekers, transportboxen)
- Bekledingen op kleinere schaal (lijmvlakken tot een vierkante meter)
- Algemeen voorkomen van zijdelings slippen voor elk doel, eventueel in combinatie met houten deuvels en / of gefreesde profielen
Zoals vaak handig en gebruikelijk is bij andere houten constructies, maakt het schroeven en pluggen van zeefdrukplaten met extra verlijming geen verschil. De lijm- of lijmlaag kan dienen als afdichting tussen de twee samenkomende vlakken. Het heeft geen stabiliserend effect.
De randen en voorkanten kunnen niet zo sterk verlijmd worden dat ze bijvoorbeeld vergroot kunnen worden door ze met elkaar te verbinden. Dit is waar zeefdrukplaten hun verwerkingsmogelijkheden bereiken.
tips en trucs
Zorg er bij het kiezen van de lijm voor dat de ingrediënten goed "overweg kunnen" met de fenolhars en de waterdichte fineerlijm in het paneel. Ongeschikte stoffen kunnen onderling leiden tot chemische reacties die de kleefkracht in ieder geval destabiliseren en in het ergste geval neutraliseren.
