Helaas vaak niet voorspelbaar
Het is vaak best vervelend. Ondanks zorgvuldige opslag en zorgvuldige behandeling beginnen rubberen oppervlakken vast te plakken. Dit is vooral vervelend op en aan de behuizingen van akoestische en optische apparaten. Voordat het tandvlees oplost, wat zelden of nooit gebeurt, wordt het plakkerig.
Er zijn enkele experimentele reddingsopties. In de meeste gevallen is het vervangen of "inpakken" met plakband bijvoorbeeld de enige echt nuttige methode. Vooraf kunnen sommige onderhoudstoepassingen het rubber soepel en duurzaam maken en houden. Dit kan vastplakken voorkomen, wat natuurlijk nooit kan worden bewezen.
Binden met poeder of vers vulkaniseren
Om het rubber van zijn kleverigheid te bevrijden en in beperkte mate te regenereren. Hulpmiddelen die geschikt zijn voor preventie zijn babypoeder, aardappel- of maïszetmeel en talk. Het poeder bindt de kleverige stoffen die ontsnappen. Het verwijdert echter niet volledig en stof.
De meest grondige tegenmaatregel is om rubber zelf te vulkaniseren. Simpel gezegd: een nieuwe laag rubber, meestal in vloeibare vorm, wordt aangebracht en de moleculen worden met elkaar verbonden door warmte en zwavel. Idealiter combineren de nieuwe moleculen zich, althans gedeeltelijk, met de oude uit de kleverige onderlaag. Een andere complexe methode is reinigen met ultrasoon geluid, wat een destructief effect kan hebben op fijnmechanische apparaten.
De volgende verzorgings- en reinigingsmiddelen zijn een (zorgvuldige) poging waard, helpen soms in ieder geval een beetje, maar kunnen ook het rubber zelf aantasten:
- Aceton / nagellakremover
- Siliconen als spray of olie
- Schoonmaakalcohol
- Ruitenreiniger zonder alcohol
tips en trucs
Elke keer dat het rubberen oppervlak wordt behandeld om te voorkomen dat het blijft plakken, verandert de textuur en het gevoel onvermijdelijk. Om puur praktische redenen is het omwikkelen met textieltape (griptape voor tennisrackets) daarom vaak de beste oplossing, vooral voor handvatten en grijpvlakken.
