Natuurlijk rubber lost niet op
Het merendeel van alle toepassingen en componenten die tegenwoordig rubber worden genoemd, bestaan slechts in geringe mate uit natuurlijk rubber of latex of hun kunstmatig geproduceerde tegenhangers. Het is goedkoper voor fabrikanten en de industrie om imitaties van plastic te maken en in ieder geval tijdelijk de eigenschappen van rubber te creëren door een cocktail van chemische stoffen toe te voegen.
De gevulkaniseerde hars van een rubberboom, rubber, kan niet oplossen. Het echte rubber wordt ook niet plakkerig. Wanneer rubber oplost en / of plakt, zijn weekmakers altijd de oorzaak.
Er zijn producten die een relatief hoog aandeel rubber hebben (ruim tachtig procent) en nog "uitgerekt" worden met weekmakers. Deze materialen kunnen in beperkte mate worden geregenereerd. Bij toenemende broosheid kan bijvoorbeeld vernieuwd en langdurig vulkaniseren het rubber redden.
Geen kans met kunstrubber
De term "elastomeren" zorgt voor een zekere verwarring als het gaat om het classificeren van rubber en plastic of plastic. Rubber behoort tot deze groep, waartoe ook synthetische rubberproducten behoren. Veel kunststoffen met de eigenschappen van rubber worden ten onrechte elastomeren genoemd.
Het rubberrubber, dat door vulkanisatie met zwavel latex wordt, vertegenwoordigt ‘echt’ rubber. Vooral het zogenaamde siliconenrubber is een soort hybride. Het kan oplossen zoals alle ‘echt valse’ kunststoffen, namelijk neopreen en zeker niet voor de Telelastomeren van zacht PVC.
Helaas moet wel vermeld worden dat foutief oplost rubber niet te redden is.
tips en trucs
Als geheime tip voor bezitters van camera's, lenzen, verrekijkers en andere optische apparaten met rubberen afdekkingen, wordt aanbevolen om het aangetaste deel in rijst te laten “onderdompelen”. Het moet de verzachtende weekmakers absorberen en neutraliseren.
