Soorten uitvoering en constructie
Een klimwand wordt gedefinieerd als een verticale constructie, terwijl een klimmuur een helling heeft. Naast de uitlijning is de onderbouw anders. Goed geconserveerde betonnen en bakstenen muren kunnen direct worden omgebouwd tot klimmuur. De klimwand is opgebouwd uit houten panelen voor klimwanden en op ongeschikte wanden of andere ruimtelijke condities zoals dakspanten. Boulderen wordt altijd gedaan met onbeveiligd vallen van matige hoogte op matten. Hogere klimwanden van ongeveer drie meter of meer hebben een veiligheidstouw nodig.
Bevestiging en stabilisatie
De klimgrepen worden in de schroefdraad geschroefd. De volgende varianten zijn mogelijk:
- Het slaan van ankers of spreidpluggen in boorgaten in een betonnen of stenen muur
- Starre bevestiging van multiplex- of OSB-panelen op een stabiele balkonderconstructie, waarin het gatenpatroon wordt geboord
- Beweegbare en kantelbare bevestiging van de klimwand met beugels van metaal, die onder verschillende hellingshoeken kunnen worden vastgeschroefd
Om de nodige stabiliteit tegen doorbraken te garanderen, moeten panelen 21 centimeter dik zijn. Vezel- en persplaten zijn niet geschikt. De gewichtsbelasting kan honderd kilogram en meer zijn. Veerkracht moet op elk punt van de klimwand gegarandeerd zijn. Bekleding van houtskeletbouw wordt bevestigd met muurankers, bij voorkeur met een contra-vergrendeling.
breedte en hoogte
Een oppervlakte van minder dan zes vierkante meter laat zelfs geen kleinere grip- en klimoefeningen toe. De minimale breedte moet gebaseerd zijn op de armspanwijdte van de langste gebruiker. Hoe kleiner de klimwand, hoe smaller het gatenpatroon moet zijn.
Opstelling en aantal schroefgaten
Het gatenpatroon kan worden verschoven en geboord in een rastervorm. Inslagmoeren of inschroefmoeren worden in de M12-boorgaten aan de achterzijde gedreven. Als richtlijn gelden minimaal tien klimgrepen per vierkante meter. De boorgatafstand is tien tot 25 centimeter per vierkante meter, wat overeenkomt met 16 tot 100 gaten, afhankelijk van de opstelling. Over het algemeen wordt een "maximale dosering" aanbevolen, aangezien aanpassingen achteraf tijdrovend zijn. "Blinde" gaten storen niet en vergroten de mogelijkheden van routebegeleiding.
Coaten en schilderen
In het interieur kun je kiezen of een glazuur alleen aan optische eisen moet voldoen of extra haptische eigenschappen moet hebben. Bescherming tegen weersinvloeden is een extra taak voor een klimwand in de buitenruimte. Mogelijke oppervlaktebehandelingen van de houten panelen zijn:
- Houtbeitsen geschikt voor binnen- of buitengebruik en de houtsoort
- Antislip met toegevoegde korrel
- Epoxyharsverf gemengd met kwartszand (korrelgrootte tot 1,2 millimeter)
Klimgrepen en routes
Voor elke vierkante meter klimwand is een aantal ruimen tussen de drie en twaalf klimgrepen ideaal, afhankelijk van leeftijd, eisen, smaak en niveau. De handgreepvormen zijn onderverdeeld in vier groepen:
- Handgrepen zijn de kraalachtige "normale" basishandgrepen
- Staven zijn smaller gevormde worsten
- Slopers zijn stompe "knoppen" die ook de handpalmen vasthouden
- Vingergrijpers zijn voorzien van een verschillend aantal vingergaten
Alle soorten klimgrepen zijn verkrijgbaar in vele individuele uitvoeringen. Door de flexibele uitlijning in een hoek van 360 graden kunnen routes met de gewenste griprichtingen worden opgezet en steeds weer worden gewijzigd. Gespecialiseerde dealers bieden gemengde sets met acht tot 120 thematisch gesorteerde of gelijkmatig gerangschikte handgrepen.
Op de veelal beperkte oppervlakten van particuliere klimwanden kunnen routes in een cirkel worden aangelegd om een "eindeloos" nuttig effect te bieden. Er is ook het voordeel dat alle klimrichtingen mogelijk zijn.
Matten en kussens
Wie een klimwand bouwt, moet altijd rekening houden met valbeveiliging. In het interieur zijn speciale klimmatten, ook wel crashpads genoemd, de beste oplossing. Ze zijn ook verkrijgbaar als mobiele matten voor tijdelijk buitengebruik. Als minimale dikte wordt tien procent van de maximale val- en kamerhoogte berekend.
Het is belangrijk om de zones in tweeën te delen. Een lagere elasticiteit op het oppervlak zorgt ervoor dat landende voeten en handen stevig staan zodat de gewrichten niet kunnen knikken door overmatige zachtheid. De onderste, zachtere laag vangt de impact op de grond op. Dubbele matten met verschillende elasticiteit zijn een veel voorkomende oplossing.
Als de klimwand is gebouwd in een kleine ruimte en in de buurt van zijwanden, wordt een zijpadding aanbevolen om eventuele zijdelingse botsingen te “absorberen”. De norm EN 12572 is van toepassing op commerciële en openbare klimwanden en is niet bindend in de particuliere sector, maar geeft goede informatie.
Lifeline-apparaten
Indien de vrije valhoogte meer dan twee meter bedraagt, is de klimwand een loden klimwand. De valhoogte, ook wel staphoogte genoemd, beschrijft de hoogte van de voeten of de laagst geplaatste voet. In de instructies voor het bouwen van deze klimwand dient op het hoogste punt van de muur een veiligheidstouw te worden aangebracht. Het apparaat wordt een Tope-Rope-veiligheidsapparaat genoemd.
tips en trucs
Aangezien de muur een directe invloed heeft op uw gezondheid qua materiaal en uitrusting wanneer u vrij klimt, dient u alleen nieuw materiaal van alle soorten te gebruiken. Gebruik in het bijzonder geen "gebruikt" hout of tweedehands klimgrepen.
