Chroomstaal definitie
Chroomstaal wordt altijd gebruikt als een staallegering minimaal 12% chroom bevat. Dit geldt echter alleen als het koolstofgehalte van het staal lager is dan 1,2%. Hierdoor ontstaan bepaalde eigenschappen - onder andere wordt het staal roestvast.
Chroom-nikkel-staal
Als de legering naast chroom een hoger gehalte aan nikkel bevat, moet het resulterende staal worden ingedeeld in de groep van chroom-nikkelstaal. De toevoeging van nikkel heeft een effect op de structuur van het staal en verandert daarmee ook de eigenschappen aanzienlijk. Terwijl zuiver chroomstaal een ferritische (en dus magnetische) structuur vormt, zijn chroom-nikkelstaalsoorten, die austenitische structuren zijn, over het algemeen niet-magnetisch.
Classificatie als roestvrij staal
Chroomstaal kan vanwege zijn eigenschappen roestvast staal worden genoemd. Roestvast staal zijn al die staalsoorten die een zeer hoge zuiverheidsgraad hebben. Dit is meestal het geval bij chroomstaal, het zwavel- en fosforgehalte van deze staalsoorten ligt ruim onder de 0,025% vereist door EN 10020. Roestvrij staal hoeft niet altijd roestvrij te zijn - chroomstaal en chroomnikkelstaal zijn dat meestal wel. Hieronder valt ook de bekende Nirosta, waarvan de verkoopnaam eigenlijk van deze eigenschap is afgeleid (Ni-rosta = roest nooit).
Roestvrij staal
Gewoonlijk worden alleen roestvaste staalsoorten roestvast staal genoemd, maar technisch gezien is dit criterium niet van toepassing. Alleen het zwavel- en fosforgehalte tellen daar mee. Dit blijkt ook uit het feit dat het staal met het materiaalnummer 1.4104 een zeer hoog chroomgehalte heeft van 17%, maar door zijn legering met zwavel niet als roestvast staal wordt aangemerkt, maar wel als automatenstaal wordt aangemerkt.
tips en trucs
De term "roestvrij staal" is afgeleid van het technische proces: om staal roestbestendig te maken, moeten er edeler (een chemische term) metalen aan worden toegevoegd.
