Wetgevende normen
Roestvast staal bestaat altijd uit legeringen gemaakt van verschillende metaalmengsels. Als roestvrijstalen voorwerpen of oppervlakken in contact komen met voedsel, mogen agressieve ingrediënten zoals zuren het metaal niet "oplossen". Om de gezondheid te garanderen, zijn door de wetgever zogenaamde consumptiegoederen met voedselcontact gedefinieerd.
Doorslaggevend bij de beoordeling en bruikbaarheid is de corrosiebestendigheid tegen vloeibare en vaste stoffen. Een wettelijke vereiste, geregeld in de Europese norm EN 10088, is permanente roestvastheid. Fabrikanten van roestvrij staal gebruiken ongeveer tien tot twintig procent chroom in hun legeringen om aan deze eis te voldoen.
Neutraal reagerende legeringen
Er zijn meer dan honderd zogenaamde roestvrije roestvaste staalsoorten die geschikt zijn voor gebruik in contact met voedsel. Naast chroom worden metalen zoals molybdeen, nikkel en titanium in verschillende verhoudingen gebruikt als legeringspartners. Zwavelgelegeerd roestvast staal, dat voornamelijk in Azië wordt geproduceerd, mag niet worden gebruikt.
Niet corrosief RVS is bijzonder geschikt voor voeding omdat hygiënisch onderhoud probleemloos mogelijk is. Daarom zijn veel drinkwaterleidingen gemaakt van roestvrij staal. Voor speciale toepassingen, zoals bijzonder hittebestendige varianten voor grillroosters, worden passende legeringen geselecteerd.
Reiniging, bakken en magnetisme
Als keukengerei van roestvrij staal wordt gebruikt bij de bereiding van voedsel, is het ook mogelijk om roestvrijstalen pannen te reinigen met sterk verbrande resten, omdat het roestvrij staal mechanisch resistent is.
Om een roestvrijstalen pan correct te gebruiken, is het raadzaam deze voor het eerste gebruik in te branden. Magnetisch roestvrij staal dat geschikt is voor inductie, is iets gevoeliger dan niet-magnetische producten.
tips en trucs
Als u kleurveranderingen opmerkt zoals troebelheid, dofheid of permanent verlies van glans op roestvrijstalen oppervlakken, dient u de betreffende apparaten of oppervlakken niet langer te gebruiken voor het verwerken van voedsel. Dit kan ook van invloed zijn op losse onderdelen, bijvoorbeeld uit een bestekset.
