Kleur versus oxidatie
Het schilderen van aluminium in welke vorm dan ook is moeilijk en slechts gedeeltelijk duurzaam, maar dit geldt niet voor belettering, bijvoorbeeld met een viltstift. Oppervlakken van aluminium worden altijd blootgesteld aan natuurlijke oxidatie, tenzij ze luchtdicht zijn afgedicht met film of een primer.
Theoretisch kunnen aluminium oppervlakken worden gekleurd door grote oppervlakken met een viltstift te schilderen. De oxidatie leidt echter tot een ongelijkmatige kleurontwikkeling. Deze oneffenheid kan gemakkelijk worden waargenomen bij een gedeeltelijke belettering.
Verwijder ongewenste verf onmiddellijk
Zelfs als aluminium wordt geslepen, is de kleur nauwelijks uniform te maken. In tegenstelling tot harde metalen wordt de erosie altijd blootgesteld aan de neiging tot oxidatie en kan alleen worden gecompenseerd door er volledig overheen te schilderen. Eenvoudig gezegd is aluminium een constant "werkend" metaal dat nooit volledig reageert met zuurstof, zelfs niet wanneer het geanodiseerd is.
Omdat aluminium gevoelig is voor zuren en logen, kunnen geverfde delen en oppervlakken alleen worden verwijderd door te schuren of af te dekken. Speciale anodisatieprocessen kunnen de verwijderbaarheid van verf vertragen omdat ze de oxidatie vertragen. Speciale legeringen zoals koper of verchromen kunnen ook nuttig zijn.
De algemene regel is om gelakt aluminium zo snel mogelijk te reinigen of te behandelen. Bij elk uur oxidatie "branden" alle verftoepassingen "dieper in" en "hechten" zich met een resistente oxidelaag. Dit geldt ook voor de primers voor verfcoatings, die daarom altijd als transparant gekozen dienen te worden.
tips en trucs
Uw aluminium oxideert altijd, of het nu geanodiseerd of gepolijst is. Alleen een luchtdichte afsluiting verhindert dit proces. Daarom moet er bij het schrijven op aluminium, bijvoorbeeld met een viltstift, aan worden herinnerd dat de verftoepassing "inbrandt" door natuurlijke oxidatie zonder te schilderen, te verijdelen of te lakken.
