Regeling leefruimte
De Woonruimteverordening is oorspronkelijk opgesteld voor de Wet Bevordering Woningbouw. Het is bedoeld om de berekening van het woonoppervlak in door de overheid gesubsidieerde huurwoningen te regelen. Het wordt echter ook in privé-omgevingen gebruikt om woonruimte te berekenen en is nu algemeen toepasbaar. De huidige versie is in werking getreden op 1 januari 2004.
Geldigheid van de berekening
Berekeningen van woonruimte die voor 2004 zijn gemaakt op basis van de oude regeling blijven gelden als er geen structurele wijzigingen plaatsvinden. Een herberekening is alleen nodig als er grote structurele veranderingen zijn doorgevoerd.
Trap en leefruimte
In de oude versie van de woonruimteverordening werd de ruimte onder de trap pas als woonruimte geteld als deze minimaal twee meter hoog was. In de nieuwe versie zijn oppervlakten tussen de één en twee meter nu echter voor de helft meegerekend als woonruimte. Vanaf een hoogte van twee meter wordt de ruimte volledig als woonruimte beschouwd.
- Gebieden met een vrije hoogte van minimaal twee meter worden volledig geteld
- Gebieden met een vrije hoogte tussen één en twee meter worden halverwege geteld
- Onverwarmbare ruimtes zoals wintertuinen of zwembaden worden halverwege geteld
- verwarmde wintertuin maakt deel uit van de leefruimte
- Balkons, daktuinen of terrassen worden, afhankelijk van de bouwwijze, voor een kwart tot een half geteld
tips en trucs
Als de woonoppervlakte meer dan tien procent kleiner is dan in de huurovereenkomst staat vermeld, kun je het contract aanvechten en de huur dienovereenkomstig verlagen. Maar houd er rekening mee dat er bijvoorbeeld geen algemene aftrek meer is voor gepleisterde ondergronden. Een algemene aftrek van tien procent voor gebouwen met slechts één wooneenheid is niet meer van toepassing bij de berekening van het woonoppervlak.
