Verschillen in het pompput
Een pompput kan verschillende taken hebben. Hier hangt ook het ontwerp van af. In principe kunt u onderscheid maken tussen de volgende pompsystemen:
- Pompput voor kelderafvoer (persend grondwater, slecht afvoerend regenwater)
- Pompput voor grijs water
- Pompput voor zwart water
Pompput voor kelderafvoer
In het geval van een pompput voor kelderafvoer is er meestal geen geurhinder. Door de doorlatende bodemlaag van het moeras kan alleen water in de schacht opstijgen.
Pompput voor zwart water in een gesloten systeem
De pompput voor zwart water (afvalwater van toiletten vermengd met fecaliën en andere vaste stoffen) moet daarentegen in een gesloten systeem staan zodat er geen nare luchtjes kunnen ontstaan. Indien dit nog steeds het geval is, kan worden aangenomen dat het gesloten systeem ergens heeft gelekt. Bovendien hebben moderne systemen voor ventilatie (afhankelijk van het waterpeil in de pompput) een filtersysteem, meestal met actieve kool. Dit kan ook worden gecontroleerd.
Grijswater pompput is meestal de oorzaak als het stinkt
Het grootste probleem zijn echter pompput-systemen voor grijs water, hier wordt een grote verscheidenheid aan afvalwater opgevangen:
- Douche en ligbad
- Gootsteen (keuken, badkamer)
- Wasmachines en vaatwassers
- Regenwater en smeltwater van buiten ingangen van de kelder etc.
- in zeldzame gevallen is er ook een afvoer aangesloten
Constructie van zo'n pompput
Oude huizen zijn een open systeem. Dit is meestal een betonnen schacht met de verschillende rioolinlaten, een dompelpomp (€ 43,88 bij Amazon *) en daaroverheen een stalen kap. Er zijn hier verschillende manieren waarop het pompput kan stinken.
De rioolleidingen naar het pompput
De rioolbuizen die naar de pompput leiden, hebben een stankafsluiter nodig. Meestal - als een sifon, wordt stilstaand water in een geschikt gebogen buis gebruikt. Controleer alle stankafsluiters.
Als de pompput per ongeluk wordt ontlucht
Als gevolg van structurele veranderingen komt het steeds weer voor dat exterieuruitgangen in de kelder plotseling droog zijn - omdat er een dak is gebouwd of vanwege soortgelijke veranderingen. Op een gegeven moment verdampt het water in de stankafsluiter. Er ontstaat nu een open verbinding tussen de pompput in de kelder en buiten. Om thermische redenen kan er tocht ontstaan, waardoor de pompput nu vrijwel van buiten naar binnen geventileerd wordt - het stinkt overal in huis.
De voorzieningen aangesloten op het pompput
De aangesloten apparaten en voorzieningen hebben meestal ook een stankafsluiter:
- een sifon op de wastafel, douche en bad, etc.
- een afvoerpomp op wasmachines en vaatwassers met een pompput in het apparaat die ook water bevat
Als zo'n apparaat wordt losgekoppeld, niet meer wordt gebruikt of een apparaat defect is, bestaat ook het risico dat het stankblokkerende water verdampt en er tocht ontstaat.
Wasmachines aangesloten op een pompput
Vooral bij aangesloten wasmachines is echter na enkele jaren een algemene geurhinder te verwachten, ook als het systeem perfect werkt. Met het afvalwater van de wasmachine (en een vaatwasser) komen ook oppervlakteactieve stoffen en andere ingrediënten in de pompput en bezinken hier.
Regelmatige reiniging van de pompput
Dergelijke afzettingen van waspoeder kunnen ook tot een overeenkomstige geurhinder leiden. Een pompput moet daarom keer op keer worden onderhouden en gereinigd. De pompput wordt uit de pompput verwijderd, indien nodig kunt u ook de betonnen wanden impregneren of afdichten.
tips en trucs
De afvoerpompen van wasmachines zijn meestal zo krachtig dat ze afvalwater tot een bepaald niveau kunnen pompen. Hiertoe worden de rioolbuizen in een gebouw waarvan de kelder onder het rioolstuwwaterpeil ligt, meestal op een hoger niveau (dan dat van de kelderverdieping) aangelegd.
Zo kunt u eventueel ook direct een wasmachine aansluiten op de hoger onderschepte rioolbuis. De afvoerpomp moet het afvalwater dienovereenkomstig kunnen oppompen. Uiteraard moet er een terugslagklep worden geïnstalleerd omdat de afvalwaterslang naar een nog lager niveau leidt.
