De gebieden van een muurkroon
Allereerst moet u een gipsplaat in verschillende secties verdelen. Vervolgens kan een eerste basisselectie van planten voor de droge stenen muur worden gemaakt:
- Planten voor de bovenkant van de muur
- Planten voor het zijmuurgebied (voegen en scheuren)
- Planten voor de muurbasis
Planten voor de bovenkant van de muur
Deze drie gebieden stellen totaal verschillende eisen aan een plant. De bovenkant van de muur is volledig blootgesteld aan het weer. Sterk zonlicht en hitte in de zomer, ijzige kou, vorst, snel en ijs in de winter, plus extreem veel wind. Het is ook de moeilijkste plek voor de planten om toegang te krijgen tot water. De planten moeten de juiste eigenschappen hebben voor de bovenkant van de muur:
- kussenvorming (regeling van temperatuur en wateropslag)
- hangend (temperatuur- en weersbescherming voor de zijwandkroon)
- de planten moeten extreme weersomstandigheden kunnen overleven en zich kunnen redden met weinig water
Planten voor de zijwand
Ook hier zijn weer geheel andere eigenschappen vereist. De planten moeten goed over scheuren en voegen kunnen klauwen. Bovendien kunnen er volledig schaduwrijke, gedeeltelijk schaduwrijke of soms zeer zonnige gebieden zijn. Ook hiervoor moet de beplanting dienovereenkomstig worden gekozen:
- goede bewortelingseigenschappen
- Schaduw- en halfschaduwplanten (windstreken)
- Afhankelijk van het verloop van de zon ook planten voor veel zon
- Aanpassing aan het respectievelijke microklimaat (weerszijde, zonintensiteit)
Planten voor de muurbasis
Op de meeste droge stenen muren hebben planten hier de beste omstandigheden om te kunnen gedijen. Toch zijn ook hier bijzondere eigenschappen voordelig:
- ondiepe wortelnetten om de bovengrond op de grindfundering te beschermen
- Aanpassing aan grote hoeveelheden water soms
- halverwege hoog om schaduw te geven aan de planten aan de wand
Een droge stenen muur bouwen met moeder aarde
Volgens deze basisvereisten kun je al veel planten voorselecteren die ook in de rotstuin te vinden zijn. Er kunnen echter nog steeds aanzienlijke afwijkingen zijn. Droge stenen muren en stenen muren zijn zo aangelegd dat de voegen worden gevuld met moeder aarde. Naar binnen toe moet de bovengrond worden opgestapeld in de volgende laag bovengrond eronder.
De planten zijn gebaseerd op de structuur van de gipsplaat
Hierdoor ontstaat een aardverbinding vanaf de bovenkant van de muur naar de bovengrond. Veel planten zetten hun wortels neer op de eigenlijke bovengrond. Dit heeft als voordeel dat ze de droge stenen muur extra stabiliseren, omdat ze de stenen van de droge stenen muur letterlijk met elkaar verbinden. Maar de bovengrond kan niet altijd op deze manier worden aangelegd. Dan moet je planten gebruiken die ook zuiniger zijn in het afsnijden van wortels en goed kunnen opschieten met de moeder aarde in de gewrichten.
Planten voor de gebieden van de droge stenen muur
De betreffende planten zijn nu natuurlijk nog steeds interessant. We hebben hieronder enkele planten voor droge stenen muren voor je samengesteld:
Planten voor de bovenkant van de muur
- Dwergiris, zonnig, bloeiend in april en mei
- Mauer-Steinkraut, zonnig, april en mei
- Rode kattenpoot, zonnig mei en juni
- Servische schoof, zonnig, bloeitijd mei en juni
- vroegbloeiende dwergtijm, zonnig, juni tot september
- Konijnenoren, zonnig, juni en juli
- Macedonische bundel van goud kruipend, zonnig, mei tot augustus
- Zilverbladige kraanvogel, juli en augustus
Gedeeltelijke schaduw en muurverbindingen
- Grasvormende anjer, bloeitijd mei en juni
- Alpenanjer, juni tot augustus
- Woodruff glanzend, juni tot augustus
- Geselde paddenlappen, juli tot september
Wandbasis
Hier kunt u tal van warmteminnende tuinkruiden planten. Tijm, lavendel of hysop houden van deze locatie. Maar er zijn ook planten zoals de zilverdistel of de kaasjeskruid. Maar ook het blauwe kussen is hier te vinden.
tips en trucs
Zorg er bij het kiezen van uw planten voor de droge stenen muur voor dat de planten die u wilt socialiseren goed op elkaar zijn afgestemd. Daarnaast moet je met één plant altijd relatief grote gebieden creëren en niet streven naar extreem hoge diversiteit.
