Angstontwikkeling en thuisomgeving
Volgens het informatieportaal Kindergesundheit-Info.de neemt de onafhankelijkheid van kinderen toe vanaf de leeftijd van twee jaar, zodat ze alleen in de kinderkamer slapen. Tegelijkertijd ontwikkelen peuters op deze leeftijd een bloeiende verbeeldingskracht. Kom op eenzame nachten in de kinderkamer
- Angst voor verlies van ouders,
- alledaagse problemen die niet worden aangepakt,
- Angst voor het oncontroleerbare duister en
- gebeurtenissen niet begrepen,
voor het slapen gaan en in de dromen van de kinderen. De kinderen zetten ze om in concrete ideeën van angst.
Daarom moeten oude gebouwen in eerste instantie worden vermeden. Hoge kamers met muren waarin waterleidingen gorgelen of andere geluiden versterken de angsten zodat de kinderen er vol angst wakker in liggen.
Hetzelfde geldt voor alle soorten houten vloeren, vooral vloerdelen zoals die gebruikt worden in oude gangen of als trap. Iedereen die zich zijn eigen jeugd herinnert, zal toegeven dat het nachtelijk kraken van vloerplanken of het kraken van hout angstaanjagend kan zijn. In het algemeen dienen ouders ook op zoek te gaan naar een rustige woonwijk waar nachtelijke geluiden (disco, pub, restaurant) hun kinderen niet uit hun slaap wekken of waarin zelfs de ouders zich niet veilig voelen (misdaad).
Eerste reacties, kamerplanning
Allereerst is het belangrijk dat ouders hun angsten serieus nemen. Iedereen die angsten met zinnen weggooit of zelfs om zijn peuter lacht, doet hem pijn. Als kinderen ouders vanuit hun kamer roepen, huilen of bij hen in bed kruipen, moeten verantwoordelijke ouders de tijd nemen om met ze te praten of een beetje te knuffelen. Als nieuwe ouders een huis bouwen en overwegen het gebruik, de grootte en de indeling van de kamers, moeten ze de kinderkamer naast of nabij de slaapkamer van de ouders plannen.
De kamer van een kind hoeft niet groot te zijn, maar moet weinig uitsteeksels, hoeken of onregelmatigheden hebben vanwege de vermelde angsttoestanden die het kind gewoonlijk vergezellen tot aan de kleutertijd. Elke denkbare, onzichtbare nis voor kleine kinderen wordt immers geanimeerd met monsters, heksen, reuzen of goblins. Maar bouwmaatregelen, de indeling van de kamers en het eerder genoemde kalmeren van het kind zijn geen permanente oplossing. Ouders moeten tenslotte ook 's nachts slapen. Dus wat kunt u doen om de kinderen in staat te stellen zelfstandig op hun angsten te reageren?
Licht als oplossing
Veel van de angsten ontstaan doordat het kind het donker niet aankan. De oncontroleerbare duisternis in hoeken, hoeken, onder projecties, in kindermeubilair of achter gordijnen wordt geconcretiseerd als een angstfantasie in de beleving van een peuter. Een manier is om de kinderen een zaklamp te geven die ze altijd bij het bed kunnen bereiken. Op deze manier kunnen de peuters even schijnen in de bijbehorende ruimte en wordt de dreiging binnen enkele seconden afgewend.
Een andere mogelijkheid wordt geboden door verlichte afbeeldingen, die in een groot aantal varianten verkrijgbaar zijn. Kleine LED-lampjes die in de afbeelding zijn geïntegreerd, verlichten de doeken die zijn bedrukt met vlinders, vogels of auto's (te vinden op Vertbaudet.de), die aan de muur van de kamer kunnen worden bevestigd.
Meer specifieke tips
Ouders moeten proberen goede rolmodellen te zijn en niet hun angsten (spinnen, duisternis) voor hun kinderen te modelleren. Anders zouden ze kunnen worden geleerd. Als je met je nageslacht praat, moeten ze de geesten een naam geven en mogelijk ook tekenen. Dus de monsters kunnen worden verbannen.
Een andere populaire bescherming tegen nachtelijke angst zijn dappere knuffels die de peuter altijd bij zich heeft. Het helpt ook om sprookjes of kinderverhalen voor peuters voor te lezen. Deze hebben immers meestal een happy end en de stem van de ouders kalmeert. Zodat het kind ontspannen en kalm in slaap kan vallen en de angsten worden overwonnen.
