Een vloer van veelhoekige platen vergt veel voorbereiding
Veelhoekige platen kunnen op een onderconstructie van zand, grind en beton worden gelegd of los in een bed van grind of zand. De losse versie wordt meestal waterdoorlatend gelegd, terwijl beton waterdicht is.
Veelhoekige platen worden altijd op de muur ingegoten om een glad vlak te creëren. Bij alle legmethoden is het gebruikelijk dat de voorbereiding van de “puzzel” bepalend is voor de visuele aantrekkelijkheid. De volgende basisideeën en uitgangspunten helpen om tot een unieke veelhoekige vloerbedekking te komen:
- De verbindingen mogen op geen enkel punt breder zijn dan 2,5 cm
- Gezamenlijke nesten worden in het totaalbeeld snel als gatachtige verstoringen waargenomen
- In individuele gevallen kunnen fragmenten met een timmermanshamer "op maat" worden gemaakt
- Expressieve korrels en texturen verschijnen meer op grotere stenen
- Gecombineerde gesteenten moeten gerelateerd zijn (stollingsgesteente of sedimentair)
Leg patronen, puzzels en distributie in een droge run uit
Veelhoekige platen ontwikkelen hun charme door hun onregelmatige vormen. Om een goede indeling te creëren, de voegen niet breder dan een centimeter te houden en voegnesten te voorkomen is het drooglopen als volgt georganiseerd.
1. Vier platen of stenen met halverwege rechte hoeken worden toegewezen aan de hoeken
2. Platen met een rechte rand worden op de oppervlakkanten uitgelijnd en op een verstandige manier verdeeld. Deze stap is niet absoluut noodzakelijk als er bijvoorbeeld een tuinpad met open fladderende randen is gepland.
3. Als het "frame" is gemaakt, begint de puzzel. Na voltooiing worden de panelen genummerd met plakband of plakbriefjes
4. De polygoonpanelen worden op de rand gestapeld, beginnend in het midden. Idealiter wordt een denkbeeldige trechter gevolgd. Als er vanwege de ruimte moet worden gestapeld, is de volgorde van binnen naar buiten bijzonder belangrijk, zodat de tegels tijdens het leggen in de juiste volgorde staan.
Zichtbare of onzichtbare randbevestigingen
Instabiliteit is het meest uitgesproken op onverharde randen van veelhoekige vloeren. Als er geen "natuurlijke" grens is, zoals een muur en de randen vrij overgaan in bedden, grond of gazon, moet deze worden hersteld. Het is een kwestie van smaak of voor de randbevestiging gekozen wordt voor dezelfde of een andere steen.
Meestal zijn de randen gemaakt van rechthoekige platen of stenen. In principe is het mogelijk om de onregelmatigheid van de veelhoekige structuur ook aan de randen te behouden. De onregelmatige stukken zijn in een soort fladderende oriëntatie geplaatst, dikker dan de panelen van de rest van het oppervlak. Als ze enkele centimeters dieper in de grond steken, functioneren ze als bevestiging zonder als zodanig te worden waargenomen.
Ik heb een alternatieve verborgen randbevestiging gemaakt van een strook beton of mortel (€ 7,79 bij Amazon *) die tot ongeveer de helft van de diepte van de voeg wordt opgetrokken. Hierover kunnen verhullende verbindingen zoals gazon of potgrond worden verdeeld.
Bij zichtbare bevestigingen in omtreksbandvorm kan via de verhoogde positie de richting van de waterafvoer worden gestuurd. Opstaande randen rondom moeten worden vermeden, omdat dit een veilig struikelgevaar is.
Om de stabiliteit van de gehele vloer extra te verbeteren met discrete en delicate randbevestigingen, moeten bindmiddelen zoals kunsthars aan de legmortel worden toegevoegd. Afhankelijk van het type gesteente, kan trasscement de betere keuze zijn.
Gezamenlijke egalisatie en hellingen
In sommige gevallen is het veel moeilijker om op veelhoekige plaatvloeren een goede waterafvoer te realiseren dan op andere soorten tegel- en plaatvloeren, sommige natuurstenen hebben een oneffen oppervlaktevorm. Leisteen is het meest typische voorbeeld. Bij deze stenen is de bovenkant van de snijkant bepalend voor de horizontale uitlijning in alle richtingen.
Voegen moeten aan alle randen gelijk worden gevuld. Bij toenemende oneffenheden in het oppervlak moet de helling van het legoppervlak worden vergroot. Als richtlijn wordt een helling van twee graden in de richting van de waterafvoer gedefinieerd. Verzonken voegen en driedimensionaal variërende steenoppervlakken moeten worden voorzien van een helling van drie tot vier graden.
Basisregels zijn van toepassing op de hellingsrichting. Als het stenen oppervlak grenst aan een gebouw, moet de helling er altijd van af bewegen. Alleen in speciale gevallen kan een helling parallel aan een huismuur worden gerealiseerd. In dit geval is een afvoersysteem of afvoersysteem echter onmisbaar, dat op zijn beurt schuin van het gebouw af leidt.
Paden, paden en pleinen moeten zijwaarts hellend zijn. Afvoer moet worden overwogen. Losse potgrond in bedden wordt met één gietbeurt snel weggespoeld. Gras en gazon kunnen letterlijk "verdrinken". Vaak zijn smalle randbevestigingen gemaakt van een kleine "steenband" het beste waterafvoersysteem.
tips en trucs
Reken ongeveer twee uur per vierkante meter vloeroppervlak als voorbereidingstijd voordat u daadwerkelijk kunt beginnen met het leggen van de veelhoekige platen. Het leggen kost dan nog ongeveer een uur per vierkante meter.
