Gebruik van drinkwaterverdelers
Drinkwaterverdelers worden voornamelijk gebruikt in grote gebouwen, maar worden ook gebruikt in mobiele toepassingen wanneer meerdere zones vanuit een centrale ruimte van water moeten worden voorzien.
Risico's bij het gebruik van drinkwaterverdelers
Het grootste risico bij het gebruik van drinkwaterverdelers is altijd stagnatie. Waar stilstaand water ontstaat, is de kans groot dat bacteriën zich kunnen koloniseren en vermenigvuldigen.
Snelgroeiende biofilms kunnen ontstaan door moeilijk te verwijderen bacteriën. Hoe minder het water beweegt en hoe hoger het aantal ziektekiemen in het water, hoe meer bacteriën er groeien. Bovendien warmt stilstaand water op.
Als de watertemperatuur hoger is dan 20 ° C, worden de optimale omstandigheden voor bacteriën om zich te vermenigvuldigen, inclusief gevaarlijke ziekteverwekkers zoals legionella, ook geboden in koudwaterleidingen.
Dit kan leiden tot een volledige vervuiling van de waterleidingen, die dan tegen hoge kosten gerepareerd moeten worden. Desinfectie met chloor is dan vaak niet voldoende omdat enerzijds veel bacteriën al resistent zijn tegen chloor en anderzijds chloor de hoge biofilms niet volledig kan doordringen. Veel bacteriën in de biofilm zijn dus goed beschermd en overleven.
Corrigerende maatregelen
Tegenwoordig zijn drinkwaterverdelers zo ontworpen dat er zo min mogelijk stagnatie in de leidingen is. In het verleden waren de afmetingen erg royaal, tegenwoordig worden drinkwaterverdelers zo klein mogelijk gemaakt.
Passende stroomplanning is ook belangrijk. Bij de planning probeert men ervoor te zorgen dat drinkwaterverdelers zo kruiselings mogelijk worden doorstroomd. Het voer bevindt zich dan aan de ene kant van de verdeler, de grootste uitlaat precies aan de andere kant.
tips en trucs
Lijndesinfectie is iets voor professionals. Een indicatie dat er mogelijk sprake is van vervuiling kan ook worden verkregen door een microbieel onderzoek van het water wanneer het uit de buis komt.
