Definitie van mineralen
Volgens de huidige wetenschappelijke definitie zijn mineralen al die anorganische verbindingen die van nature in de aardkorst worden gevormd. Sommige van deze mineralen vinden ook hun weg naar het grond- en bronwater.
Dit is een grote verscheidenheid aan natuurlijk voorkomende verbindingen die zowel metallisch als niet-metallisch kunnen zijn. IJzerverbindingen zijn bijvoorbeeld ook minerale verbindingen zoals selenium- of jodiumverbindingen.
Ons drinkwater bevat een groot aantal opgeloste mineralen in verschillende samenstellingen. Het individuele mineraalgehalte bepaalt ook de geleidbaarheid en de pH-waarde van het betreffende water.
Minerale inhoud
De hoeveelheid van de afzonderlijke verbindingen hangt individueel af van de waterbron en het type waterbehandeling.
Zo worden ijzer- en mangaanverbindingen verwijderd in de waterleiding, andere stoffen worden gereduceerd om aan bepaalde grenswaarden te voldoen. In de Duitse drinkwaterverordening zijn voor veel stoffen grenswaarden vastgesteld waarboven gezondheidsrisico's kunnen bestaan.
Biologische beschikbaarheid
Veel mineralen in leidingwater hebben een zeer slechte biologische beschikbaarheid. Dit betekent dat het organisme ze slechts in kleine hoeveelheden kan opnemen en omzetten in essentiële mineralen.
Drinkwater speelt praktisch geen rol in onze mineralenbalans. We nemen de meeste mineralen via onze voeding op. Door slechte eetgewoonten hebben de meeste mensen in de westerse wereld ook een ernstig tekort aan mineralen.
Effecten van individuele mineralen
Een hoog natriumgehalte in water wordt beschouwd als een zorg voor mensen met hoge bloeddruk, omdat we al te veel keukenzout consumeren. Een hoog calciumgehalte is daarentegen verantwoordelijk voor de hardheid van het water.
tips en trucs
Medicinaal water heeft een zeer hoog gehalte aan individuele mineralen en wordt daarom als geneesmiddel beschouwd.
