Loden leidingen in het huishouden
Loodleidingen kunnen nog aanwezig zijn in oudere gebouwen die vóór 1973 zijn gebouwd. Deze pijpen zijn ook gemakkelijk te herkennen aan hun gebogen vorm, terwijl pijpen van andere materialen altijd haaks gesoldeerd worden.
Na 1973 werden loden leidingen over het algemeen niet meer geïnstalleerd, omdat ze als schadelijk voor de gezondheid werden beschouwd. Als water lange tijd in loden leidingen blijft staan, kan het verrijkt raken met lood. Chronische loodvergiftiging kan optreden.
Een groot aantal gezondheidsproblemen veroorzaakt door chronische loodvergiftiging wordt ook verondersteld voor het Romeinse rijk, wat een sterk negatief effect had kunnen hebben op zowel de hele staat als de levensverwachting van de Romeinen.
Gezondheidsgevaren door lood
- Fruit schadelijk effect
- Zenuwstelselaandoeningen
- Bloedvormingsstoornissen
- -Stoornissen van de nieren
- Aandoeningen van het maagdarmkanaal
- Ontwikkelingsstoornissen bij kinderen (hersenschade)
- Aantasting van de vruchtbaarheid van volwassenen
Lood wordt meestal opgeslagen in de botten. Het blijft daar totdat het wordt gemobiliseerd door een overeenkomstige metabolische situatie en vervolgens in de bloedbaan kan komen.
Kinderen zijn bijzonder vatbaar voor loodvergiftiging. Ze absorberen aanzienlijk meer lood dan volwassenen, en het is gemakkelijker voor kinderen om lood rechtstreeks in de hersenen te krijgen. Daar leidt het tot ontwikkelingsschade en vertraagde hersenontwikkeling.
Bij zwangere vrouwen kan een hoog loodgehalte in het bloed ook een teratogeen effect hebben. Dit betekent dat de hersenen en het zenuwstelsel van het ongeboren kind in de baarmoeder al ernstig beschadigd kunnen raken door het hoge loodgehalte in het bloed van de moeder.
Lood kan ook in bepaalde voedingsmiddelen voorkomen, daarom zijn de maximaal toegestane gehalten wettelijk vastgelegd, bijvoorbeeld in melk.
Grenswaarden
Op 1 december 2013 is de toegestane grenswaarde voor lood in drinkwater door het ministerie van Volksgezondheid verlaagd naar 10 µg / l. Voorheen was dat 25 µg / l. De aanbeveling houdt beter rekening met de gezondheidsrisico's die worden vastgesteld door chronische loodvergiftiging.
Een vervanging van leidingen in het huishouden is daarom absoluut noodzakelijk, omdat anders de vereiste grenswaarde niet meer kan worden aangehouden. De huiseigenaar is verantwoordelijk voor het vervangen van de kabels - zoals het geval is voor de hele huisinstallatie. De verantwoordelijkheid van de waterleverancier strekt zich alleen uit tot de huisaansluiting.
Andere manieren van verwijderen
Zware metalen, vooral lood, kunnen ook op andere manieren uit het water worden verwijderd.
Kokende of actieve koolfilters zijn nutteloos tegen lood.
In speciaal ontworpen ionenwisselaars kan lood ook worden uitgefilterd en uitgewisseld tegen natrium en chloride. Maar dat is tijdrovend en bovendien praktisch onmogelijk om het op de kraan te gebruiken.
Omgekeerde osmose verwijdert ook zware metalen uit het water; dergelijke systemen zijn ook verkrijgbaar in onderbouwuitvoeringen. Ze verbruiken echter veel energie en water.
Het vervangen van de kabels is daarom in ieder geval het aanbevolen alternatief.
tips en trucs
Als je het water uit loden leidingen laat lopen totdat het gelijkmatig afgekoeld uit de leiding komt, is het hoge loodgehalte van het water dat in de leidingen achterblijft meestal al aanzienlijk verminderd.
