Het principe van kelderafdichting is nog niet oud
Het begrip van gesloten keldermuren (en een even waterdichte sokkel) kwam pas echt naar voren in het laatste derde deel van de 20e eeuw. Vroeger werden gebouwen in hun geheel zo ontworpen dat een kelder inherent vochtig was, maar dit vocht werd door de hele woning afgevoerd. Dienovereenkomstig moeten veel gebouwen vervolgens worden verzegeld.
- slecht afgesloten kelderramen
- binnenmuren en verf die openstaan voor diffusie (kalk en kalkslib)
- houten ramen die niet helemaal sluiten
- Koude daken
Maar met het toenemende belang van energiebesparing werd steeds vaker isolatie toegepast die niet langer diffusiedoorlaatbaar is. Een voorbeeld is het sterk isolerende energievenster. Daarnaast zijn ook de eisen aan kelderruimtes veranderd. Het wordt lange tijd niet alleen gebruikt voor het bewaren van groenten en als opslagruimte.
Oude kelderafdichtingen hebben geen bijzonder lange levensduur
Bovendien had een klein deel van de huizen een kelderafdichting, maar deze was gemaakt van teer. Maar teer lost nog sneller op als het in contact komt met water. Pas de laatste jaren zijn er zeer efficiënte afdichtingsmaterialen op de markt gekomen die een aanzienlijk langere levensduur hebben en perfect kunnen worden aangepast aan de gegeven situatie ter plaatse.
Vereisten voor het waterdicht maken van de kelder
Je moet dus de grond rondom de woning indelen naar de waterkerende of drainerende eigenschappen.
- Percolaat (regenwater en smeltwater) dat snel wegloopt
- Percolaat dat zich kortstondig ophoopt als er slechts enkele zeer zware regenbuien zijn
- Grondwater dat constant drukt
- persend water als het regent door opstijgend grondwater
- Aardlagen die voorkomen dat het water wegloopt (kleilagen)
De constructie van een kelderafdichting
In principe is de constructie altijd gelijk, alleen dat de betonnen kuip waaruit de kelder wordt gestort verschillen vertoont in termen van constant of vaak persend water of snel wegstromend kwelwater.
- Witte kuip of kelderkuip (waterdicht waterdicht beton) zonder uitzettingsvoegen, maar met vooraf bepaalde breekpunten, als het persen van water een probleem is
- zwarte kuip of kelderkuip met bitumen beschermingscoating en dilatatievoegen indien water altijd wegloopt
De horizontale kelderafdichting
Het buitenmetselwerk of de betonnen wanden ervaren altijd een horizontale afdichting, die zich meestal direct boven de bouwsokkel bevindt en zich soms weer herhaalt voor het kelderplafond. Hiervoor wordt in de wanden een barrièrelaag gelegd, die kan bestaan uit bitumen beplating of RVS plaat. Deze barrièrelaag kan later ook van binnen of van buiten worden geïntegreerd, maar vereist veel specialistische kennis.
De injectie-afdichting
Als alternatief kunt u een horizontale barrière creëren door middel van injectieafdichtingen. Hiervoor moet de keldermuur van binnen absoluut droog zijn en van buiten vakkundig afgedicht.
De verticale kelderafdichting
De verticale afdichting wordt van buitenaf uitgevoerd, d.w.z. het metselwerk van de kelder wordt van buitenaf afgedicht. Bovendien moeten bij deze gelegenheid ook afvoer en omtrekisolatie worden aangebracht. De opbouw is als volgt aan de buitenmuur van binnen naar buiten.
- Primer
- Pleister (P III)
- speciale bitumenmassa voor afdichting (tot 7 mm dik)
- Styrofoam of Styrodur isolatieplaten
- Kuiltje barrière
- afvoer
Hieronder beschrijven we voor u de afdichting van de kelder van buitenaf, omdat de daaropvolgende horizontale afdichting ook van buitenaf kan worden gemaakt of de buitenste kelderwand ook efficiënt moet worden afgedicht voor de injectiebarrière.
Instructies voor het afdichten van de kelder
- speciale pleister (P III, ook compatibel met zout)
- Zelfklevende of barrièreprimer
- Bitumen voor het afdichten van de kelder buiten
- Styrodur of piepschuim isolatieplaten (omtrekisolatie en, indien nodig, horizontale afwatering)
- Noppenbarrièremembraan (eventueel ook een horizontale afwatering)
- Afvoerbuis
- grind
- Dekfolie of net af
- Mini graafmachine
- Assteunen
- hamer
- beitel
- verschillende troffels
- Gipsplaat
- Boor (€ 92,95 bij Amazon *) met roerwerk
- Mortel (€ 7,79 bij Amazon *) emmer
- eventueel betonmixer
1. Voorbereidende werkzaamheden
a) Uitgraven en beveiligen
Eerst moet je rond het gebouw graven tot maximaal 30 cm onder de sokkel van de kelder (dieper graven, dit kan de statica negatief beïnvloeden). Dan wordt de circa 80 cm brede schacht ondersteund waarin je alle werkzaamheden verricht. Zet de uitgegraven aarde vast met geschikte folies of netten.
b) Oude, losse pleister en voeg verwijderen
Nu moet oude pleister worden verwijderd, evenals het losmaken van de voeg. De reden is dat anders noch de primer, noch de nieuwe pleister zal hechten.
2. Het bepleisteren van de keldermuren
Nu kunt u beginnen met het bepleisteren van de keldermuren. De pleister kan enkele millimeters worden aangebracht. Maak vervolgens de nog vochtige pleister glad met een wrijfplank. Daarna moet de pleister volledig drogen. Dit kan enkele dagen duren.
3. Kelderwanden met bitumen afdichten
Nu wordt de speciale bitumenafdichtingsmassa aangebracht. Neem beslist de informatie van de fabrikant in acht. In sommige gevallen mag één laag worden aangebracht (d.w.z. maximaal 4 mm), maar globaal kan het nodig zijn (met perswater) om een bitumen-afdichtingslaag tot 7 mm dik te vormen. Volgens de instructies van de fabrikant moet de eerste laag ook volledig drogen voordat de tweede laag Laag kan worden aangebracht.
4. Bevestig omtrekisolatie en kuiltje-barrièremembraan
Zodra de bitumenlaag volledig is opgedroogd, lijmt u de polystyreen isolatiepanelen vast. Gebruik hiervoor het eerder gebruikte bitumen als lijm voor de rug. Moderne randisolatie heeft gradaties aan de zijkant zodat deze optimaal kan worden aangesloten op de volgende isolatieplaat.
Het barrièremembraan met noppen wordt met de noppen tegen de muurzijde geleund. De vrije overhang aan de bovenkant wordt afgesneden na het opvullen.
5. Aanbrengen van de afwatering
Nu ontstaat er een dun grindbed waarin de drainagebuis wordt geplaatst. Het bovenste punt van de afvoer mag zich niet boven de plint van de kelderverdieping bevinden. De afvoerleiding, idealiter in een ring om het huis geplaatst, moet een helling van ongeveer 1 procent hebben naar het laagste punt. De afwatering is idealiter op de afvoerschacht. Vervolgens wordt een 10 tot 20 cm hoge grindlaag over de afvoerleiding gestrooid. Bodem zou de perforatie verstoppen.
6. Scripties
Vul nu de schacht weer met aarde. Als de grond erg kleiachtig was toen de put werd uitgegraven, moet deze worden vervangen, aangezien klei buitengewoon gunstig is voor opstuwing. Ten slotte wordt het noppen-barrièremembraan afgesneden. Als u een injectie-afdichting van binnenuit de kelder wilt maken, kunt u dat vervolgens doen - op voorwaarde dat de keldermuren al droog zijn.
tips en trucs
De piepschuim afdichtingspanelen kunnen worden voorzien van een horizontaal afvoersysteem. Dit mag echter niet worden gebruikt als het water drukt. Daarnaast kan de buitenkant worden voorzien van een speciaal filtervlies ter bescherming tegen verstoppingen. Het dimple barrier membraan kan ook voorzien worden van een dergelijk drainagesysteem Indien u een bitumenlaag tot 7 mm dik maakt (als het water aandrukt), kunt u na de eerste laag een versterkingsnet plaatsen.
