Drieploegentechnologie
In de DDR gebruikten ambachtslieden een drielaagse techniek bij het verwerken van kraspleister. Bij gebrek aan afgewerkte producten werden alle pleisters met de hand gemengd. Centraal stond degene die de mixverhouding bewaakte en corrigeerde. De drie lagen werden als volgt gemengd en aangebracht:
Eerste laag
Een fijnkorrelige cementmortel (€ 16,49 bij Amazon *) werd gemengd uit zand, water en cement en met een troffel “geworpen”. Dit resulteerde in een pleisterwerk van twaalf tot vijftien millimeter dik.
Tweede shift
De tweede laag werd gemengd met kalk, zand, water en cement. Het aandeel kalk en cement nam toe ten opzichte van het gips. De middelste pleister werd vlak opgetild, glad gewreven en gegroefd om de afwerkpleister houvast te geven.
Derde ploeg
De eigenlijke kraspleister is gemaakt met de laatste, ongeveer twintig millimeter dikke toppleister. Een groot deel van kalk en cement werd gemengd met steenslag tussen een kwart en een derde. Het zand had een korrelgrootte van vier tot tien millimeter. Het afwerkingspleister werd zo glad mogelijk opgetrokken met een druivenborstel. Het grit mocht geen korrels bevatten die de dikte van de druif overschreden, om het gips niet te scheuren als het werd opgetrokken.
Verfijning door te krabben
Nadat de toplaag was aangedraaid, werd de spijkerplank gebruikt. Hiermee werden de snippers uit de ongeveer twintig millimeter dikke pleisterlaag "gescheurd". Net als bij elke krasspray mocht er geen pleister op de nagels blijven plakken. Te vroeg krabben leverde ook ongewenste groeven en geulen op. Het uniforme en gewenste oppervlakontwerp kwam voort uit de holtes die werden veroorzaakt door gescheurd en gebroken grind.
Zelfgemaakte tools
De krabplank was van hout, waar de typische spijkers voor dakleer (€ 24,79 bij Amazon *) doorheen werden geslagen. Druiven waren ook gemaakt van hout en werden poetslatten genoemd. Met de hand gesmede driehoekige troffels waren te vinden in elke goedgevulde gereedschapskist.
tips en trucs
Om ook in de winter te kunnen pleisteren, goten de vakmensen koelvloeistof-antivries voor voertuigen bij vriestemperaturen in het reinigingswater. Volgens ooggetuigenverslagen zou kraspleister dat op deze manier is gemaakt, tientallen jaren hebben overleefd.
