Voor oppervlaktevormgeving in het interieur
Gipspleister en kalkcementpleister zijn bij uitstek geschikt voor binnenwerk. Beide kunnen in alle woonruimtes worden gebruikt. Bij het kiezen van een van de twee typen speelt ook de look een rol. Gipspleister is iets fijner van structuur. Het kan worden gebruikt om bijzonder gladde en elegante oppervlakken te creëren. Kalkcementpleister wordt ruwer gemaakt en laat dit zien op het gepleisterde oppervlak. Dankzij het goede warmtegeleidingsvermogen voelt een gipspleisteroppervlak nooit koud aan. Deze eigenschap zorgt voor bijzonder comfort in het woongedeelte.
Positieve overeenkomsten tussen gipspleister en kalkcementpleister
- Ecologisch onschadelijk en kan worden gebruikt bij ecologische bouw
- Evenwichtig ruimteklimaat
- Open voor dampdiffusie
- Makkelijk te verwerken
Gipspleister is het goedkopere pleistersysteem. Kalkcementpleister is tot 30 procent duurder dan gipspleister. Omdat kalkcement als bijzonder resistent wordt beschouwd en ook buiten kan worden verwerkt, kan het op verschillende manieren worden gebruikt. De hogere basisprijs kan eventueel op een grotere bouwplaats verlaagd worden via een volumekorting.
Kalkcementpleister is veerkrachtiger
Bij het bepleisteren van het interieur kan gipspleister worden gebruikt voor vochtige ruimtes zoals badkamers en keukens. De cementkalkpleister is robuuster en zelfs waterafstotend. Het kan ook worden gepleisterd in de wasruimte en in de droogruimte voor wasgoed. Op den duur was gips niet bestand tegen het vocht dat hier heerste.
Kalkcementpleister kan net zo goed buiten worden gebruikt, omdat het weer- en vorstbestendig is. De gipspleister heeft deze eigenschappen niet. Het gips van Paris verdraagt geen vorst of aanhoudend vocht. Het mag alleen binnenshuis worden gepleisterd. Kalkcementpleister is de hardere pleister. Gipspleister daarentegen is zachter en minder schok- en krasvast. Tegels kunnen op de cement-kalkpleister worden aangebracht zonder de ondergrond te primen.
tips en trucs
Gipspleister en kalkcementpleister kunnen als dunne pleister worden verwerkt. Hier worden enkellaagse lagen van maximaal vijf millimeter opgeruimd. De ondergrond moet perfect worden geëgaliseerd, aangezien de dunne pleister dit niet kan compenseren. Het voordeel van dunnelaagpleister is dat er weinig materiaal nodig is.
