Biologische waterbehandeling uit afvalwater
Elke rioolwaterzuiveringsinstallatie en sinds enkele jaren elke kleine rioolwaterzuiveringsinstallatie moet wettelijk een zogenaamd biologisch zuiveringsstadium hebben.
Hier breken micro-organismen in het water opgeloste stoffen ofwel met behulp van zuurstof (aërobe ontleding) ofwel bij afwezigheid van lucht (anaërobe ontleding) af in andere stoffen. Er ontstaan anorganische verbindingen, gassen en slib. Tijdens deze storing wordt het water ontdaan van de meeste vervuilende stoffen die het bevat.
Daarna is het echter alleen gezuiverd afvalwater dat geen drinkwaterkwaliteit heeft. In sommige gevallen is het echter geschikt als zwemwater, bijvoorbeeld in een zwemvijver.
Natuurlijke vijver met zelfreiniging
Net als bij het principe van een plantaardig rioolwaterzuiveringssysteem, kan een natuurlijke vijver of zwemvijver worden uitgerust met een zelfreinigende functie. In een met riet omzoomd deel van de zwemvijver wordt het water continu gezuiverd, de waterkwaliteit in de vijver blijft altijd op peil zonder dat er gereinigd hoeft te worden.
Voorwaarde hiervoor is echter dat het water beschermd is tegen zuren, logen en bepaalde stoffen zoals fosfor- en fosforverbindingen. Fosfaten verlammen het zelfreinigende proces in water, vooral als ze in grote hoeveelheden voorkomen.
Biologische behandeling van afvalwater
In rioolwaterzuiveringsinstallaties wordt actief slib tegenwoordig voornamelijk gebruikt in de biologische zuiveringsfase. Het geoptimaliseerde proces gebruikt micro-organismen in het actief slib zeer efficiënt en gericht om het water snel en grondig te reinigen. De afbraakproducten zinken naar de bodem van de plant. Het geactiveerde slib kan keer op keer worden gebruikt.
tips en trucs
De waterkwaliteit in de zwemvijver dient continu gecontroleerd te worden, ook als deze zelfreinigend is. Niet alle stoffen zijn door biologische behandeling voldoende af te breken; sommige kunnen ook schadelijk zijn in zwemwater.
